"Güneş karardı, yıldızlar ağlamaklı bir renge büründü, uçan kuşlar yere düştü, şedit zelzeleler oldu. Böylece korkuyla yürürken bir dostum geldi ve ‘Yoksa bilmiyor musun? O mucizevi kadın artık aramızda değil.’ dedi. Bu sözleri duyunca perişan halde ağlamaya başladım; sadece rüyamda değil, gerçekte de ağlıyordum. Neden sonra gökyüzüne baktım ve pek çok meleğin önlerinde bembeyaz bir bulut ile evlerine döndüklerini gördüm.’’