Uzun kitaplar bazı yerlerde sıkar ya insanı, bu kitapta bu hissi o kadar az yaşıyorsunuz ki... İsteseniz iki günde bitirilebilecek bir kitap. Serinin ikinci kitabı olması dolayısıyla acaba ilk kitaptaki heyecanı aynı tatla hissedebilir miyim sorusuyla başladım kitaba ama gerçekten yersiz bir kuşkuya kapıldığımı çok geçmeden anladım. Lina ile Lenu'nun ilişkileri daha karmaşık, daha kalabalık, daha gizemli bir hal aldı. Sadece hikaye mi güzel olan? Tabii ki hayır. "Dupduru bir
anlatım, bu nasıl bir cümle, ne güzel betimlemeler." diye diye bitirdim kitabı. Seri olduğu için daha okuyacağım iki kitap olmasına mı sevineyim, onların da bitecek olması gerçeğiyle mi üzüleyim bilemedim. Tek diyeceğim: Okuyun, okuyun, okuyun efendim... Kurgusu, tercümesi, diliyle az bulunur kalitede bir eser sunmuş Elena Ferrante.
