Sözler ve Alıntılar
Hatırlamanın yasak , unutmanın korkunç olduğu, zor bir çizgide yürüyordum.
"O zaman bir yıl," dedim. "Bu benim sınırım."
"En azından iki yıl ver."
"Hiç şansın yok. On dokuzum da yaparım ama kesinlikle yirmiye kadar dayanamam. Eğer sonsuza kadar geç olacaksan, ben de olacağım."
Bir dakika kadar düşündü. "Tamam. Zaman sınırlarını unut. Eğer benim seni değiştirmemi istiyorsan, o zaman tek bir şartı yerine getirmen yeterli."
"Şart mı? Ne şartı?"
Gözleri dikkatliydi ve yavaşça konuştu. "Önce benimle evlen." Ona baktım, bekliyordum... "Evet. Can alıcı nokta ne?"
İçini çekti. "Egomu zedeliyorsun, Bella. Sana evlenme teklifi ettim, bunun şaka olduğunu mu düşünüyorsun?"
"Edward lütfen ciddi ol."
"Ben yüzde yüz ciddiyim." Bana bakan yüzünde şaka yapar gibi bir hal yoktu.
"Ah hadi, daha sadece on sekiz yaşındayım."
"Tamam, ben de yaklaşık olarak yüz on yaşımdayım. Artık kendime çeki düzen verme vaktim geldi."
bekledim, neyi beklediğimi bilmeden bekledim.
kendimi o korkunç kâbuslardan birinin içinde, kapana kısılmış gibi hissediyorum. hani koşarsınız, ama yine de vücudunuzun yeteri kadar hızlı gitmesini sağlayamazsınız.
Zaman geçiyor. İmkansız göründüğü zaman bile. Hatta saatin tik tak edişi insanın canını acıtsa da. Yavaş yavaş geçiyordu saniyeler. Yalpalayarak ve sessizliklerin içinde sürünerek. Ama bir şekilde geçiyordu. Benim için bile.
Birdenbire midem bulanmaya başladı. Yanlış anladığımı fark ettim.
”Biz derken?” Sesim fısıltıyla çıkmıştı.
”Ben ve ailemi kastetmiştim.”
Anlamaya çalışıyordum. Sabırsızlıkla bekledi. Ancak birkaç dakika geçtikten sonra konuşabildim.
''Tamam,''dedim. ''Ben de seninle geleceğim.''
''Gelemezsin Bella. Gittiğimiz yer... Sana uygun bir yer değil.''
''Senin olduğun her yer bana uygundur.''
''Ben sana göre değilim, Bella.''
''Saçmalama.'' kızgın konuşmaya çalışsam da sesim yalvarır gibi çıkmıştı. ''Sen hayatımın en mükemmel parçasısın.''
''Benim dünyamda sana yer yok,'' dedi acımasızca.