Sözler ve Alıntılar
Osmanlı askerî teşkilatında özel konumlu, maaşlı, daimi yaya ordusu olan Yeniçeri Ocağının kuruluşu hakkında tam bir tarih vermek mümkün olmamakla beraber, bunun belirli bir süreç dâhilinde gerçekleşmiş olduğu açıktır.
Sayfa 129 - Pınar Yayıncılık
Zira yeniçeriler, ordu mevcudunun yüzde doksanını oluşturarak Osmanlı devletinin temel taşı ve belkemiğini teşkil eden maliyeti düşük timarlı sipahilere kıyasen eğitilmesi uzun zaman alan ve pahalıya mâl olan askerlerdir. Bu durumları, ocağın devşirme sistemine dayandığı klasik dönemlerin sonuna kadar geçerliliğini korumuş olmalıdır.
Dirliklerin geri alınmasının ve başkalarına dağıtılmasının sebepleri şunlardır: Eğer biri bir zavallıya haksızlık ederse, buna kimse tarafından tahammül edilmez, bilakis sultan bunu duyar duymaz bu kimseden dirliğini geri alır ve bunu bir başkasına temlik eder. Kim sultanın hizmetinde yetersiz kalırsa, kim kötü veya ihmalci ise, sultan ondan ulufeyi ve dirliği geri alır. Zira herkes belirli bir hizmetle tavzif edilmiştir.
Sayfa 105 - Pınar Yayıncılık
Eğer Türklerin karşısına zırhlarla teçhiz edilmiş askerler çıkarsa, sultan kendilerine, dikkatlerini süvarilerden çok atlara teksif etmelerini emreder. Ve her iki taraftan mızrak ve kılıçlarla ve diğer çeşitli silahlarla atları öldürmek ve yaralamak ve bundan sonra süvarilerin işini kolayca halletmek için yaklaşırlar.
Sayfa 115 - Pınar Yayıncılık
II. Mahmud'un, "son bir neşter vurmak üzere azgın bir çıbanın etrafını lapayla olgunlaştıran usta bir cerrah gibi", yeniçerileri son bir defa daha ayaklanmaları için el altından gizlice teşvik ettiği ve eşkinci uygulamasının onların böyle bir adım atmasına yol açması beklentisiyle tezgâhlanan bir tuzak olduğuna şüphe yoktur.
Sayfa 177 - Pınar Yayıncılık