Fincanın etrafı yeşil aman aman
At kolun kolların boynumdan aşır
Sarhoşam dilim dolaşır aman aman
El ettin göz ettin kandırdın beni...”
Nasıl da keyifle okumuştu bu güzelim halk türküsünü Ahmet Hoca; kasmadan, süslemeden; duru sesiyle bizleri hipnotize ederken sazın mızrabıyla yüreğimizin bam teline dokunmuştu âdeta.
Sonra birdenbire okumayı kesmiş, dizlerinin üzerine bıraktığı canlı ve neşeli sazı, bir tek annesinin kucağında ağlamasını kesen bebekler gibi susuvermişti.
