Kesinlikle bir kere okumakla kalmamalı bu kitap, insan psikolojisini üzerine ders diye okutulmalı okullarda. Ben çok keyif alarak, içinde kaybolarak okudum, okurken özellikle ilk bölümde o kadar çok altını çizdiğim cümle var ki çoğu da kitabı elimden bırakıp düşünmeme, sorgulamama sebep oldu. Kitapta ki karakterin kendiyle çelişmesi, yeraltı diye adlandırdığı beyninin içi, psikolojik karmaşalar, diyaloglar 19. yy da yazılmış olmasına rağmen şuan günümüzde ben dahil birçok kişinin de kendini bulduğu, ara ara düşündüğü şeyler var kitabın içinde. Bir süre daha üzerinde düşüneceğim ve cevabını kendi iç dünyama göre vermek istediğim bir sürü soru var. Onlardan biri şu;
Bir insan kendi kendine de olsa, gerçeği bütün çıplaklığıyla görmekten korkmayıp, dürüst davranabilir mi ? Kaçımız kendimize dürüstüz ?
