Gülten Dayıoğlu'nun kitaplarını zamanında okumuşumdur ama bunun kadar ağzımda acı, kötü bir tat bırakmamıştı diğerleri. !spoiler içerir! Kitap toplumdaki yüksek sınıf ve düşük sınıfın arasındaki uçurumu, yine ailesi kapıcı olan bir kızın toplumda o yüksek sınıf insanların arasına girme isteğini ve bunun nelere yol açtığını anlatıyor. Bence konu seçimi oldukça güzel, üzerinde çok şey yazılabilir. Binevi Kiraz kızımız parlak bir öğrenciyken toplumun "Edepsiz" olarak adlandıracağı türden birine dönüşüyor. Hani küçüklüğünün yavaş yavaş yok oluşunu, kadın olmasını ve ailesiyle cebelleşmesini okuyoruz. Beni kıl eden taraf ise Kiraz'ın sevgilisi Özgür'ün onun bakire olmadığını sanıp ona fahişeymiş gibi muamele göstermesi, bunun sonucunda da Kiraz'ın onunla ilişkiye girmesi. Sonrasında kürtaj falan da oluyor hatta. Çok rahatsız ediciydi konunun işleniş şekli. Bir süre düşündüm ve sonra şu kanıya vardım. Kitabın zaten rahatsız edici ve tiksinç olması gerekli böyle bir konuyu okuyucuya iyi anlatabilmek için o rezil olayları aynı çıplaklığıyla konuşmak lazım. İliklerinize kadar hissediyorsunuz Kiraz'ın ailesinin kafa yapısını, Özgür denen çocuğun aptal düşünce yapısını ve en önemlisi yaşadığınız toplumdan izler buluyorsunuz. İşte iyice sinirlerinizin gerildiği kısım tam da burası, kitap çevrenizde ya yaşamış ya da yaşayabilmeniz muhtemel olayları sürekli yüzünüze yüzünüze sokuyor. Kitabı sanırım iyi bir eser yapan da bu, sizi rahatsız ederek sorgulamanızı ve bir şeyler öğrenmenizi sağlıyor. Umarım daha nice Kirazlar mutlu olurlar. :(
