Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.15
Yıkılış
Graham GreeneYüksek Puanlı Yıkılış Yorumları ve İncelemeleri
Yüksek Puanlı Yıkılış sözleri ve alıntılarını, yüksek puanlı Yıkılış kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
7.910 üzerinden
yıkılış-graham grene
İnsanın en büyük savaşı kendi ile olanıdır hayatta bazen insan kendi ile çelişir bazen sevgi aşk merhamet insanı başka yönlere sürükler bu kitabın baş karakteri binbaşı scobie de böyle bir karakter inancını sorgulayan iç hesaplaşmalar geçiren bir karakter iki kadın arasında vicdanı ve inancını sorgulayan bir ezik tip
Kendini ait hissetmediği bir coğrafyada bir insan sevgi ile aşkı birbirinden nasıl ayırabilir insanı tutsak eden toplumsal ve inançsal düşünceler ile insan çelişebilirmi
Evet çelişebilir bazen en sağlam inançlar bile yıkılabilir dogru bildiğimiz kesin inançlarımız bile yıkılabilir tıpkı binbaşı scobie gibi
Son günlerde okuduğum en güzel kitaplardan biri oldu yıkılış sarsıcı düşündürücü bir kitap
Zevkle okuduğum bir kitap oldu. Benim ruhuma hitap eden bir tarzı var. Kitapta Binbaşı Scobie tanrıya, eşine, -ilerleyen zamanlarda- sevgilisine, işine karşı sürekli bir sorumluluk duygusu taşıyor. Ama bu bizim bildiğimiz gibi bir duygu değil. İnsanı ezen, bıktıran ve yoran bir sorumluluk duygusu. Üstelik Scobie katolik bir hristiyan. Bu işleri daha da zorlaştırıyor. Sürekli günah işlemesi ve bir rahibin basmakalıp sözlerle günahlarını çıkartması ona çok saçma geliyor. Tanrıyı sevmiyor mu? Hayır aslında ona karşı içinde bir sevgi var. Ama sorumluluklarını yerine getiremediği için sürekli mutsuz. Ve Tanrı'nın tüm bu olanlara neden müdahale etmediğini çok merak ediyor. Boşanamadığı için iki kadının arasında kalması, kötü bir adamla olan rahatlatıcı dostluğu ve ona olan borcu -bu borcu da yine karısına duyduğu onu mutlu etmek sorumluluğu yüzünden edinmişti- ona bir çıkış noktası aratıyor. Ve o Tanrı'nın huzurunda sonsuza kadar cehennemlik olmayı seçiyor. Ne kadar "Ben seni bıraktım ama sen beni bırakma Tanrım" dese de. Kitap bir insanın psikolojisini çözümleme, yaratıcı ile olan iç hesaplaşma açısından çok güzel bir kitaptı. Bunun haricinde yardımcı konular da büyük bir ustalıkla işlenmişti. Dil ustalıkla kullanılmış okuyana tatmin duygusu yaşatan bir kitaptı.
352 syf.
10/10 puan verdi
Mesele Şu Ki, Modern Klasikler #132
Okuduğum ikinci Graham Greene kitabı oldu. İlk okuduğum kitabı İstanbul Treni nispeten karışık bir kurguya sahip olsa da Meselenin Özü çok daha akıcı bir kurguya sahipti.
Hikaye, Büyük Britanya sömürgesi Sierra Leone'de geçmektedir. Kasabanın emniyet müdür yardımcısı olan binbaşı Scobie, çevresi ve kasabalı tarafından dürüst biri olarak bilinmektedir. Karısıyla görünürde bir sorunu olmamasına rağmen aralarındaki aşk, arzu bitmiştir. Göstermelik bir ilişkileri vardır. Eşine karşı sadık olmaya çalışan Scobie, eşine daha iyi bir hayat yaşatmak istemektedir. Eşi de muhtelif zamanlarda artık kasabadan bunaldığını ve oradan ayrılmak istediğini belirtir. Bu yolculuk için nakit para bulamayan Scobie, kasabadaki bir tefeciden faizle borç almak zorunda kalır.
Bu noktadan sonra Scobie ipin ucunu kaçıracaktır. Karısının yokluğundan bir kadına aşık olur. Daha sonra bu aşkı öğrenen tefeci ona şantaj yapmaya başlar. Dürüstlüğü ile bilinen müdür yardımcısı artık yozlaşmış bir polistir. Bu şantaja boyun eğmek zorunda kalır. Dürüstlüğü ile bilinen müdür yardımcısı artık yozlaşmış bir polistir.
Karısı bir süre sonra kasabaya geri döner. Hem karısından hem de çiçeği burnunda sevgisinden ayrılmak istemeyen Scobie, iki tarafı da hayal kırıklığına uğratmak istememektedir. Ne yapması gerektiğini bilemez. Bir taraftan da Katolik olduğu için işlediği günahın altında ezilmektedir.
Bu romanı okumaktan çok keyif aldım. Kitabın birden çok teması var. Siz hangisini benimsemek isterseniz onu benimseyebilirsiniz. Umarım bu romana benzer romanlardan daha çok okuma şansım olur.
Meselenin Özü, okumaya başladığınız anda sizi çok normal bir olay örgüsünün içine çekiyor. Kitap herkesin yaşayabileceği çok olağan durumlarla ilerlemeye devam ediyor. Öyle ki arkadaşım kitabı nasıl bulduğumu sorduğunda “Olağan, sıkıcı, bitirmek için okuyorum” demiştim. Daha sonra bu olağanlık değişmedi, ama ben bu durumu çok sevdim. Çünkü yazarın sanırım tam olarak vermek istediği şey bu. Herkesin yaşayabileceği olayları sunmak ve bunları sorgulatmak.
Hayatımızda sık sık karşılaştığımız olaylar vardır, bazen sizi rahatsız eder; bazen de alışmış olursunuz. İşte yazar tam da bu yaşadıklarımıza uygun cümleler buluyor gibi. Öyle ki çok sıradan bir cümlenin üzerinde düşündüm, dakikalarca sadece o cümleyi düşündüm. Dedim ki “Evet, aslında ben de bunu demek istiyorum. Evet, hissiyatlarım bunlar” Şu ana kadar hiçbir kitapta böyle yoğun bir his hissetmemiştim.
Meselenin Özü, sıradanlığına hayran olabileceğiniz bir kitap. Eğer anlayarak okunursa anlamlı izler bırakabilecek satırlara bir kitap.
Binbaşı Scobie'nin Sierra Leone'de başından geçenlerin anlatıldığı çok sürükleyici bir roman. Karısının huysuzlukları okurken canınızı sıkabilir, Scobie'nin sonrasında yaptıkları kadar değil ama.