kimi anlar olur hani.. güzel bir şey gördüğümüzde, güzel bir haber aldığımızda, çok sevdiğimiz biriyle karşılaştığımızda, güzel bir şiir okuduğumuzda, tuhaf bir sıcaklık usulca geçer sanki kalbimizden. uçsuz bucaksız genişler içimiz. bir nehirde akar gibi oluruz, bir şarkının içinden geçer gibi..
işte o an, ikinci bir şey vardır söyleyemediğimiz.. cümleler, onlarca kelimeyi önlerine katarak, rüzgar gibi geçerler de dilimizin ucundan ; ama işte nasıl olur, söyleyeceğimiz şeyi yine de söyleyemeyiz
Yalnızca bir şeylerin olmasın, sen de bir şey ol... Bir bardak su ol sözgelimi, susayan biri için. Umudunu yitirmiş biri için bir parça umut olabilirsin.
İstese de çok uzağına gidemiyor insan kendisinin. Hangi trene binse, içindeki bir adrese varıyor sonunda. Hangi rüzgâra tutunsa kendine savruluyor; hangi denize açılsa, yine kendi kıyılarında buluyor kendini...