Yitik Kızlar
Alex Michaelides
Yorumlar ve İncelemeler
•Yitik Kızlar - Alex Michaelides•
"Kim olduğunu boşver. Niçin ile başla."
Yitik Kızlar
Merhabalar... 
Sessiz Hasta kitabıyla tanımış olduğum yazar 
Alex Michaelides'in gerek konusu, gerek duygusal iniş çıkışları, gerekse temposu yönüyle beğendiğim Yitik Kızlar kitabının incelemesi ile geldim. Öncelikle Sessiz Hasta kitabıyla ilgili küçük
"Sevgi koşullu değildir."
Kitabı bitirdim ama o kadar uzun sürdü ki... Yazarın Sessiz Hasta kitabı o kadar hoşuma gitmişti ki, ters köşe yapmıştı resmen ama bu kitap nedense başından beri beni çekmedi. Yazar sanki kitabın yarısına kadar bir son fikriyle gitmişte sonra ters köşe yapmam gerek diyerek kıvırmış gibi daha çok
Bu kitapta duygusal bağları çok fazla hissedemedim, halbuki kabataslak bakıldığında daha duygusal olması gerekiyordu ama...
Hatta bu kitapta tek hoşuma giden iki kitabın birbirine bağlı olmasıydı (Theo mesela Sessiz Hasta kitabının ana karakteriydi)
Mükemmeldi. MÜKEMMELDİ. Yazarın ilk kitabı Sessiz Hasta'ya da bayılmıştım ama ben Yitik Kızlar'ı daha çok beğendim çünkü sonunu asla tahmin edemedim... Gerçekten dumura uğradım. Girdiğim şoku atlatmam ve okuduğumu sindirmem için bir noktada kitaba ara vermem gerekti. Bana bunu yapan kitaplara bayılıyorum. <3 Alex Michaelides bundan sonra favori
Yazarın okuduğum ikinci kitabı Yitik Kızlar Sessiz Hasta kitabının sonu beni çok şaşırtmıştı o yüzden bu kitabına da merakla başladım.
Kitap kocasını kaybeden Mariana grup terapistliği yapıyordur ta ki yeğeni Zoe'den telefon gelene kadar. Cambridge Üniversitesi'nde bir kız vahşi bir şekilde bir kız öldürülmüştür. Zoe'ye destek olmak için onun yanına giden Mariana bir anda kendini olayların içinde bulur.
Sessiz Hasta'nın kahramanı Theo Faber'e bu kitapta yer verilmesi çok iyiydi. İnsanı içine alan sonunu merak ettiren bir kitaptı. Yine yazar bu kitabında da şaşırtmayı başardı.
Özetle; ben begendim, sizlere de tavsiye ederim. Kitapla ve sevgiyle kalın...
ehh… o son neydi?
Aynı yazardan Sessiz Hasta adlı kitabı okumuş ve beğenmiştim, özellikle sondaki ters köşe gerçekten güzel yazılmıştı o yüzden Yitik Kızlar’a da bir şans vermeliyim diye düşünmüştüm. Yani… vermesem de olurmuş.
Kitap en başından ortalarına kadar aşırı sürükleyici ve gizemliydi, o mu katil bu mu katil derken kafayı yiyordum resmen. Mariana ve diğerlerinin psikolojisi iyi bir şekilde aktarılmıştı, dark academia havaları çok hoşuma gitmişti ve mekan betimlemeleri çok güzeldi. Ancak son elli sayfada o ters köşeyi okuduktan sonra… yok, dedim. Olmamış bu son.
Öncelikle kitabın bir kısmı, Mariana’nın gözünden, diğer kısmı ise katil sandığımız kişinin gözünden anlatılmış. Yahu, madem adam katilimiz değil, neden kitabın yarısında onu okuduk?
Ayrıca kitapta tam yerine oturmamış konular da çok fazlaydı. (Mariana’nın takip edilmesi, Sebastian’ın Zoe ile tanışmadan önce Mariana’yla çoktan evlenmiş olması vb.) Yani o kadar güzel ilerleyen bir kitaba bu kadar vasat, mantıksız bir son hiç yakışmamış. “Aynı yazar mı yazdı bu son elli sayfayı?” diye düşündüm. Hayal kırıklığına uğrattı maalesef.
Gidişatı çok mükemmel olan ama sonuyla insanda hoşnutsuzluk uyandıran bir kitaptı kısacası. Yani okuyabilirsiniz… ama okumasanız da olur. Tabii sonu beğenenler de olmuş, belki de onlardan biri de siz olursunuz. Kim bilir?
Herkese keyifli okumalar… :)