Baba, gizlediği/örttüğü kadardı; çocuk, bastırdığı hıncı, sönen
gülücüğü kadar.
Herkes gibi erkenden büyüdü çocuk. Yaşamı alelacele oldu.
Toprağı kardı, rüzgâr ve ter yapıştı tenine. Sıcak, tam tepesine otağ kurdu;
gölge uzak, yalnız bir ağacın eteklerinde yer değiştirip durdu.