Dionysos' a tapınma törenlerinden başlayan, törenselliğini her zaman farklı şekillerde koruyup her devirde farklı anlamlarla yüklenen tiyatronun belli başlı temel kuramları- kuramcıları mevcut. Kilise tiyatrosu, Şekspir Tiyatrosu, Stanislavski'nin oyunuculuk kuramı, Brecht'in Epik Tiyatrosu, A.Jerry ve Beckett'in Absürd Tiyatrosu gibi Jerzy Grotowski'nin Yoksul Tiyatro kuramı da tiyatro tarihinde önemli dönüm noktalarından birini temsil etmektedir. Dekor, kostüm gibi öğelerden arındırılan sahne pür fiziksel yetenek ve oyunculukla doldurulacak, oyuncu olabildiğince 'yoksul' bir ortamda rolünü kesecek böylece 'gösteri' öğelerinden arınan oyun saf bir tiyatro haline gelecekti. Bu çok radikal değişiklerle beraber oyuncu fiziksel sınırlarını zorlar, seyirci de bu yapıta entelektüel anlamda kendini zorlayarak katılmalıdır. Çünkü klasik sahnelemeye alışkın seyirci ilk başta durumu anlamayabilir, bunun için kuramı araştırmalıdır. Tabi günümüzde sadece bazı tiyatrolar belli kuramlar üstünde yoğunlaşıp sadece bu kuramın sınırları dahilinde oyunlarını sahneliyorlar. Genel olarak tiyatrolar bir kuramsal harmanlama yoluna gittikleri için her oyunda yoksul tiyatronun etkilerini-öğelerini bulmak mümkün, tabi sinemada da ( dogma 95 ).
