Bir kişiye, sizde gördüğü iyi yönlerinizin neler olduğunu sorsanız, sabaha kadar düşünebilir ama olumsuz yönlerim nelerdir derseniz sabaha kadar konuşabilir. Eleştirmek nedense güzel yönleri bulmaktan daha kolay geliyor.
Doğru insan olmak, doğru insanı bulmaktan daha kolaydır. Yunus Emre'nin dediği gibi:
"Cümleler doğrudur, sen doğru isen; doğruluk bulunmaz, sen eğri isen."
Büyüklerimiz, " İnsanlar konuşa konuşa anlaşır" demiş. Ancak günümüzde, değil konuşa konuşa anlaşmak, konuşacak birisini bile bulamıyoruz. Hem de onca kalabalığın ve iletişim araçlarının içinde.
Yanlış anlaşılmaktan mı şikâyetçisiniz?
Peki, siz kendinizi doğru ifade ettiğinizden, başkalarını anlamaya odaklandığınızdan ne kadar eminsiniz? İletişim konusunda bildikleriniz mi, yoksa bilmedikleriniz mi fazla?