Yoldakiler
Harun TokakYoldakiler Sözleri ve Alıntıları
Yoldakiler sözleri ve alıntılarını, Yoldakiler kitap alıntılarını, Yoldakiler en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Neden bu kadar yalnız, neden bu kadar çaresiz, neden bu kadar kimsesizdik?
Ülkesini Mecnun gibi sevse de, "Asya'da dili bir, dini bir kardeşlerimiz var, yıllardır onlar sizi bekliyorlar" sözünü duyar duymaz koşar oralara.
Sayfa 115Kitabı okudu
"İnsan, zeka karşısında dize gelir ama sevgi karşısında diz çöker." ( Voltaire )
Sayfa 125Kitabı okudu
Şair " Ey güzel yurdumun güzel insanları! Neredesiniz?" diyor.
Sayfa 35Kitabı okudu
Vladimir Bey, emekliliğini Türk okulunun güvenliğinde geçiriyordu.
Bu okulda herkes birbirini çok seviyordu.
Sanki 'sevginin sultanlarıydı' bu insanlar.
Öğretmenlerin bu durumu öğrencilere de yansıyordu. Bahçede oynayışları, sokakta yürüyüşleri bile farklıydı.
Sanki büyüyüp yeniden küçülmüşlerdi. Geçenlerde cumhurbaşkanı okulun önünden geçerken arabasını durdurarak çocukları seyretmiş ve yanındakilere"Bu çocuklarda oyun oynarken bile bir olgunluk var" demişti.
Okulda hala bir öğrencisini kurtarırken, kendisi nehirde boğulan öğretmenin fedakarlığı konuşuluyordu.
Sayfa 75Kitabı okudu
Korku, endişe,özlem, hasret yüreklerinde birbirleriyle yer değiştirerek yanıp duran korlar gibidir.
Sayfa 17Kitabı okudu
Terörün tırmandığı, günde beş on evladımızın öldüğü, kardeşin kardeşi vurduğu acılı yıllar...
Emanet edilmiş çocukların"başına bir şey gelir" düşüncesiyle "gece kahramanlarının" sabaha değin çocukların başında nöbetleşe beklediği geceler...
Örtüleri açılan çocukların üzerini örten şefkat melekleri...
Sayfa 110Kitabı okudu
Hüzün, hazan rengi bir şal gibi büyüdü bedenini.
Sayfa 76Kitabı okudu
Kış, sonbahara ait ne var ne yoksa silip süpürmüştü. Bağrında yeni bir baharı gözyaşlarıyla büyütme gayretindeydi.
Sayfa 46Kitabı okudu
Bu bayramda o gün bugün milyonlarca gencin yüreğine kutsal bir sorumluluk sancısı bırakan bu olayı Ertuğrul öğretmenimizin Madagaskar'dan gönderdiği ilk mektupla yeniden hatırladım. Şöyle yazıyordu:
" Burası bir elmayı öğrencilerin sırayla ısırarak yedikleri, bir bisküviyi dört öğrencinin paylaştığı, yağsız bir kazan pilavı iştahla yedikleri ve 'Burada nasıl yaşanır?" diye düşündüğünüz evlerden insanların tebessüm ederek çıktıkları huzurlu bir ülke.
Sayfa 130Kitabı okudu