Osmanlı İmparatorluğunda Orhan Gazi zamanında başlayan Tımar, zeamet ve has usulü, zamanın ücret rejiminin esasını teşkil ediyordu. Has, zeamet ve tımarların geliri, nitelik bakımından devletin kendisine hizmet edenlere ödediği birer aylıktan başka bir şey değildi. Ayrıca bugünkü profesörlere tekabül eden müderrisler mensup oldukları medresenin vakıf aidatı ile geçinir ve kadılarda iş sahiplerinden şeriye aidatı alırlardı.

Sayfa 94 - Yönetimi Bilimi 2

Yönetim Bilimi Hüseyin Yayman