Var olanın ötesini düşünmek.
Görünmeyene, görülmesi muhtemele duyulan merak.
İnsanı canlı kılan şeylerin en büyüğü işte o merak.
Elleriyle,duydukları-gördükleri-yazdıklarıyla evreni genişletmek..Kimi zamanda hayalleriyle..
.
Arthur Machen ise yüzlere odaklanıyor. Büyük şok ve korkuya maruz kalan yüzlere. Pan’ı gören, Şeytan’la karşı karşıya gelen yüzlere. Sonları olacağını bile bile,Onlar’la buluşmak isteyenleri anlatıyor Machen.
Çünkü görkemiyle gelen her duygu insanı deliye çeviriyor. Korku dahil..
.
Kelt atalara sahip,Galli yazar Machen kaleminden iki gizemli öyküyle tanışmak da bu görkemin bir parçasıydı.
.
Kelimelerden yaratılan bir gerilim,yapay mı? Gerçeküstü mü? Sanmıyorum. İçimizdeki ‘belki?!’lere saldırıyor Machen.
Kanlı bir saldırı mı? Kısmen.
Unutulur cinsten mi? İşte bu noktada kesin bir cevap var: Hayır.
.
Volkan Çelebi’nin önsöz niteliğindeki yazısını da es geçmemek gerek;kısa ancak etkileyici bir girişti.
.
Çeviride Işıl Yüce yer alırken; kapak tasarımı Janset Karavin’e ait~
