Yunanlar Kendi Mitlerine İnanmışlar Mıydı?
Paul VeyneSözler ve Alıntılar
Mitoloji karşısında oldukça kuşkucu davranan Aristoteles ve Polybios, konformizm ya da siyasi hesaplar nedeniyle, Theseus'un veya rüzgar kralı Aiolos'un tarihsel gerçekliğine inanmamışlar, mitleri reddetmek için çaba göstermemişler, yalnızca onları düzeltmeye çalışmışlardır. Niçin düzeltmeye çalışmışlardır? Çünkü mitlerin hiçbirisi, artık gösterilmeyen güvene layık şeyler değildi. O halde, mitlerin tamamını neden reddermediler? Çünkü Yunanlılar efsanelerin baştan aşağı yalan olabileceğine hiçbir zaman inanmadılar. Mitin antik dönemdeki sorunsalı, az sonra göreceğimiz gibi, doğası gereği açıklanamayan iki dogma ile sınırlıdır: Hiçbir şey başlangıcı itibariyle veya baştan sona yalan olamaz çünkü bilgi yalnızca bir aynadır ve yansıttığı şeylerle öylesine iç içe geçer ki aracıyı mesajdan ayıramazsınız.
Çünkü çıkar ve para en dürüst vicdanı bile yoldan çıkarabilir.
dost
Yunanlılar ise, yalanlar arasında bir hakikat arı yorlardı; hatanın kime ait olduğunu merak ediyor lardı; onlara göre, hatanın nedeni saflık, naiflik ve euetheia'dır, çünkü benimsenen sözcük böyleydi. "Tarihsel temelde yanlışlıklarla karışmış şeylere" saflık yüzünden inanılıyordu ve mitle karışmış bu yanlışlıklara mythôdes6 deniliyordu. Yalanların asıl sorumlusu saflıktı; yeryüzünde daha az saf olsaydı, masalcı da daha az olurdu. Antiqua credulitas mit lerin büyük çoğunluğunun eski dönemlere kadar uzandığını göstermektedir.
Sayfa 123Kitabı okudu
Yunanlılar yurttaşlarının övülmesinden aldığı zevkle alay eden
ilk insanlardır: "Ey! Atinalılar, ' siz aptal bir halksınız; size bağlı şehirlerin temsilcileri sizi kandırmak istedikleri zaman, muhteşem Atina diye başlarlardı ve siz bunu duyunca kıçınızın üstüne geri otururdunuz."
dost
...tarihçiler ve sosyologlar hiçbir şeyi önceden göremeyebilir ancak her zaman haklı olabilirler.
dost