Eski kitap raflarında dolaşırken gözüme çarpan bir kitaptı kendisi. Kapağı bu şekilde değildi, gri kalın bir mukavva ile ciltlenmiş solgun bir kitaptı. Tıpkı kitaptaki karakter Raymonde'nin yüzü gibi.
Fransız edebiyatının en özgün romancılarından olan Bordeaux 19 ve 20.yy arasında bir köprü özelliği taşır. Romantik yüzyılın ve gerçekçi yüzyılın izleri bu eserinde açıkça görülüyordu.
Kitabın sonunu bilerek okuma gibi bir olumsuz yanı vardı ama yine de süreci merak edip okumaktan kendimi alamadım. Kitabın başında bir misafir, bir kız çocuğuna bir masal anlatıyor, Tennyson'dan Burleigh Lordu. Kitabın özeti bu masaldı. Bu yüzden pek de sürprizli bir kitap olmadı kendi açımdan. Tabi sarı sayfaların büyüsü ve olayın yüksek sosyete içermesi ile yine de kopmak istemedim, sonda boğaz düğümlendi, gözler doldu ve hüzünlü bir kapanış oldu.
Raymonde'nin ve Cernay'in hisleri açıkça ve ustaca anlatılmıştı.
Güzel bir serüvendi.
