Yunus Emre ile ilgili bilgilerimiz, iki temel kaynağa dayalıdır. Bunlardan ilki şiirlerinin yer aldığı Divan’ı, diğeri de hakkında söylenegelen menkıbelerdir. Dolayısıyla tarihi şahsiyeti hakkında çok fazla bir bilgiye sahip olmadığımız Yunus Emre adına ilmi, kültürel ve sanatsal anlamda hazırlanan bütün eserlerde söylenenler/yazılanlar öncelikle bu menkıbelerden ve şiirlerden hareketle oluşturulmuş metinlerdir. "Bu kitap, Tapduk Emre eri, şairlerin en güzel sözlüsü, beliğ yazanların en fâsihi, lisan ehlinin sonuncusu, Hakk’a ulaşanların sultanı, fakir ve yoksulların baş tâcı, gariplerin gözetleyeni, âşıkların reisi ve ihsan sahiplerinin özü ve şüphesiz gaybî sırların tercümanı olan ve âriflerden başkasının anlayamayacağı bazı irfânî bilgileri remz yoluyla söyleyen Hazreti Şeyh Yunus Emre’nin menâkıbını bildirmektedir..." Yunus Emre Menkıbeleri isimli bu çalışmayla Yunus menkıbeleri belli bir sıraya göre ilk defa bir araya gelmekte, bir bütünlüğe kavuşmaktadır. Bu menkıbeler, sırasıyla okunduğunda klasik manada yazılmış sivil bir Yunus biyografisi ya da romanının da ortaya çıkmış olacağı görülecektir. Yunus hakkında bugüne kadar söylenenlerden de yararlanarak Yunus Emre menkıbelerini yorumlamaya çalışan bu eser aynı zamanda yeni yeni yorumların yapılmasına da bir davet olarak görülmelidir.

Yazar:

Mustafa Özçelik

Türler:

Araştırma-İnceleme,

Din (İslam)

#4.619 Din (İslam) türünde

Tahmini Okuma Süresi: 6 sa. 34 dk.Sayfa Sayısı: 232Basım Tarihi: 2 Şubat 2016Yayınevi: Büyüyenay Yayıncılık

ISBN: 9786059268158Ülke: TürkiyeDil: TürkçeFormat: Karton kapak

Benzer Kitaplar

Tümünü Gör

Reklam

Kitap İstatistikleri

941gösterim

Kitabın okur profili

Kadın% 51.2

Erkek% 48.8

0-12 Yaş

13-17 Yaş

18-24 Yaş

25-34 Yaş

35-44 Yaş

45-54 Yaş

55-64 Yaş

65+ Yaş

Yazar Hakkında

Mustafa ÖzçelikYazar · 48 kitap

1954 yılında Eskişehir'in Günyüzü ilçesinde doğdu. İlkokulu burada (1965), orta öğrenimini Eskişehir'de tamamladı (1973). Bursa Eğitim Enstitüsü Türkçe (1975) ve Anadolu Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümünü (1991) bitirdi. Öğretmenlik görevine 1976'da Nevşehir'de başladı (1976-77), Eskişehir (1978-1988), Kütahya (1988-1993, 1998-2002) ve özel öğretim kurumlarında devam etti. Bu kurumlarda Türkçe ve Türk Dili Edebiyatı Öğretmenliği göreviyle dersler verdi. 1993'te Dumlupınar Üniversitesi'nde öğretim görevlisi olarak dersler verdi. (Türk Dili) 2002 yılında emekli oldu. İlk yazısı henüz lise öğrencisiyken Eskişehir Sakarya Gazetesi'nin 19-24 Haziran 1972 tarihli nüshalarında beş bölüm olarak yayımlanan "Yunus Emre'nin Türk Edebiyatı'ndaki Yeri" başlıklı yazısıdır. Kendisine yazma-okuma aşkını ve Yunus Emre sevdasını veren bu ilk yazı olmuştur. 1976 yılından beri Şiir, biyografi, deneme, makale, masal, öykü ve günlük türündeki yazıları, Gelişme (1975), İlim-Sanat, Düş Çınarı, Mavera (1978), Kayıtlar, Yönelişler, Kalem ve Onur, Güneysu, Bu Meydan, Martı, Hazan, Dergâh, Taşra Edebiyatı, Bizim Külliye, Yansıma, Vuslat, İslâm, Çınar, Yörünge, Kültür Dünyası, Yolcu, Milli Eğitim, Yeni Dünya, Kitap Dergisi, Mor Taka, Keşkül, Berceste, Diyanet, Diyanet Avrupa, Somuncu Baba, Sarmaşık, Gül Çocuk, Kırağı, Ardıç, Kubbealtı Akademi, Edebiyat Ortamı, Yedi İklim, Yitik Düşler, Kültür Dünyası, Ay Vakti ve Bir Nokta dergilerinde yayımlandı. Suffe yayınları yılın şairi (1984) Kültür Dünyası Dergisi ayın şairi (2004), Gençlik dergisi yılın şairi (1997) ve Çocuk Edebiyatçıları ve Sanatçıları birliği yılın çocuk romancısı (2004), Türkiye Yazarlar Birliği Çocuk Edebiyatı (2006), Eskişehir Sanat Derneği Yunus Emre Araştırma ödüllerini (2008) aldı.