“Her zaman senin kocandım,ben,”dedi Fletch.
“Seni ilk gördüğüm andan bu yana hayatımda bir başkası olmadı,Poppy.Asla.Beni terk ettiğinde ruhum evi terk etmiş gibi hissettim.Ortalıkta dolaşıp normal bir insan gibi davranmaya devam ediyordum ama bu hayati eksikliği,ruh eksikliğini hissediyordum...İfade edebildim mi?”
Dudaklarını dudaklarına değdirerek, “Bu öpücükle’” diye fısıldadı Poppy , “sana ruhumu veriyorum.Saklaman için...”
“İyilikte,kötülükte,” dedi Fletch
“Hastalıkta ,sağlıkta.”
“Ölüm bizi ayırana dek...”