Yürürken kazanılan tek şey özgürlük ve yavaşlık değildir elbet. Rousseau yürüyüşlerinde ilk insanın mutluluğunu bulur. Şöyle der:
“Onca felsefenin, insaniyetin, nezaketin ve haşmetli vecizenin ortasında, yanıltıcı ve boş bir dış görünüşten, faziletsiz şereften, irfansız akıldan ve mutluluk barındırmayan hazdan başkası yok elimizde.”