Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.11
Yürümenin Felsefesi
Frédéric GrosEn Yeni Yürümenin Felsefesi Yorumları ve İncelemeleri
En Yeni Yürümenin Felsefesi sözleri ve alıntılarını, en yeni Yürümenin Felsefesi kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
7.910 üzerinden
Frédéric Gros'un "Yürümenin Felsefesi", yürüyüşün insan deneyimine ve felsefi boyutuna derinlemesine bir bakış sunan etkileyici bir eserdir. Gros, yürümenin sadece fiziksel bir aktivite olmaktan öte, insanın düşünsel ve duygusal dünyasına derinlemesine etkileri olduğunu savunur.
Kitap, yürümenin tarihsel ve kültürel kökenlerinden günümüze kadar olan evrimini inceler. Gros, yürüyüşün insanın zihinsel ve ruhsal sağlığı üzerindeki olumlu etkilerini çarpıcı bir şekilde ortaya koyar. Yürüyüşün, düşünme sürecini teşvik ettiğini, yaratıcılığı artırdığını ve iç huzuru sağladığını iddia eder.
Gros'un eseri, yürümenin modern toplumda nasıl unutulmaya yüz tuttuğunu ve bunun insan üzerindeki olumsuz etkilerini eleştirir. Hızlı yaşam temposu, teknolojinin egemenliği ve şehirleşme gibi faktörlerin insanı doğadan ve yavaş hareket etme deneyiminden uzaklaştırdığını vurgular.
Kitap boyunca Gros, yürümenin derin bir felsefi pratiği olduğunu savunur ve ünlü düşünürlerin ve yazarların yürüyüş deneyimlerine atıfta bulunarak bu fikri destekler. Yürüyüşün, düşünme sürecini şekillendirdiğini ve insanın iç dünyasını keşfetmesine olanak tanıdığını öne sürer.
Sonuç olarak, Frédéric Gros'un "Yürümenin Felsefesi" kitabı, yürüyüşün sadece bir fiziksel aktivite değil, aynı zamanda insanın ruhsal ve felsefi bir deneyimi olduğunu savunan etkileyici bir eserdir. Gros'un derinlemesine analizi ve sürükleyici üslubu, okuyucuya yürümenin insan yaşamı üzerindeki derin etkilerini düşünme fırsatı sunar.
Düşünerek yürümek
İnsanın hiç bir eyleminin boş olmaması gerektiğini anlatan bir kitap, beton yığınlar arasında ezilen ruhlarımızın, çürüyen bedenlerimizin ve yozlaşmış duygularımızın yürüyerek, düşünmekle nasıl hayat bulduğunu çok güzel anlatıyor. Aslında tasavvuf alimlerininde nefsi terbiyede kullandığı bir yöntem yürüyerek seyahat etmek.
191 syf.
·
Puan vermedi
Syf 53
Yürüyüşe yalnız çıkılmalıdır, çünkü yürürken özgürlük elzemdir, çünkü keyfinize göre durabilmeli, devam edebilmeli, istediğiniz yola sapabilmelisinizdir, çünkü ritminizi bizzat kendiniz belirleyebilmelisinizdir.
Robert Louis Stevenson
Syf 75
Hatırlamak artık hiçbir yaranın kabuğunu kaldırmamakta veya kayıp bir mutluluğun ruhu yoran hasretini uyandırmamaktadır....
Umut edilen ve beklenen bir şey olmadığından, kayıtsızlığın yoğun dinginliği ve bir koyverme hali vardır. Sadece yaşamak, varoluşu kendi haline bırakmak vardır...
Bir şeyler beklemeyi bırakır bırakmaz, dünyada kendini size verir, bırakır, teslim olur. Hiçbir şey beklemez olduğunuzda, mevcudiyet için bir takviye, karşılıksız bir lütuf olarak sunulur her şey.
Syf 89
Kitapların amacı yaşamayı öğretmek değil, içimizde yaşama, başka türlü yaşama isteği uyandırmaktır: kendi içimizde yaşama imkanını, yaşamın ilkesini bulmak...Kitaplar gündelik yaşamın sıkıntısından kaçış değil, bir yaşamdan ötekine geçiş aracı olmalıdır.
Yürürken her şeyi geride bırakır insan. Sokaklar, mesafeler, anılar, yürekte yeri olmayanlar, zihinde meşgul edenler, geceleri uykunu ziyan edenler, kaygı bozukluğun varsa fibromiyaljin ...
Şöyle bi cümleyle başlıyor kitap : " Yürümek spor değildir zira bir ayağını diğerinin önüne atmak çocuk işidir. " Bu kadar basite indirgemek doğru mu bilemem ama her gün yaptığım yürüyüşler bana çok iyi geliyor. Böyle düşünen bir tek ben değilmişim. Sevgili Nietzsche vakti zamanında uzun uzun yürüyüşler yapmayı çok severmiş. Yürümek, onun için ilham kaynağı olurmuş. Rimbaud ise yürümeyi bir kaçış olarak görmüş. Rousseau da yürüyüşten haz alanlardan zira sadece yürürken düşünebildiğini ve hatta yaratıcı olabildiğini savunmuş.
Bir de inanç boyutu var yürümenin. Eskiden keşişler, bir azizin mezarına varmadan uzun yürüyüşler yapar böylece yorgunlukla birlikte kibrini de atarmış.
Sadece tek bir kelime üzerine kitap yazılıyor, yüz on dokuz sayfada kelimenin aklınıza gelebilecek her türlü boyutu ele alınıyor. Frederic Gros burda bi tebriği hakediyor doğrusu.
Kitabı beğendim, tavsiye ederim.
Yürümenin sanatsal felsefesi
Yürümekten pek de haz almayan biri olarak belki bu kitap yürümeye dair bakışımı değiştirir ve ben de yürümeyi daha çok severim diyordum.kitap şimdi bitti ve iyi ki okumuşum diyorum ve evet,yürümeye bakışım çok ama çok değişti.
Yazar yürümeye dair bakış açılarını yazar,şair veya tarihten ünlü bir kişiyle,o kişinin hayatıyla öyle güzel anlatıyor