Yusuf U Zeliha
Şeyyad HamzaYusuf U Zeliha Sözleri ve Alıntıları
Yusuf U Zeliha sözleri ve alıntılarını, Yusuf U Zeliha kitap alıntılarını, Yusuf U Zeliha en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ne hoş hikâyedir bu Yusuf kıssası dinleyenin gönlündeki kederi siler.
Sayfa 85Kitabı yarım bıraktı
Hud: "Ey Yusuf kardeşlerin sana
bu kötü işi yapmaz, sen bu işi Tanrı'dan
bil!" dedi.
Bu iş sana Allah'tan gelmiştir öyle
bil, bundan dolayı kalk, Allah'a secde kıl.
Sayfa 99Kitabı yarım bıraktı
Yehuda: "Beline ip takın ve Yusuf'u kuyunun dibine salın," der.
Yusuf'un elbisesini çıkardılar ve beline ip bağladılar.
Yusuf'u derin bir kuyuya bıraktılar ve ölsün diye ipi kestiler.
Cebrail'e: Çabuk yere in ve Yusuf'un yere düşmesine izin verme;
kuyu içinde ona hemen yer yap ve ona cennetten elbise getir, diye emir geldi.
Cebrail hemen yere indi ve Yusuf'u tuttu, sırtına cennet elbisesini giydirdi.
Sayfa 95Kitabı yarım bıraktı
Yusuf, insanın böyle nasıl kardeşleri olur veya o kardeşleri böyle işi nasıl yapar.
Sayfa 93Kitabı yarım bıraktı
"İmdi dinlen sözüme tutun kulak
Bir söz aydam kim şekerden tatlırak
Var idi Kenan'da bir server kişi
Adı Yakup kendi peygamber kişi
Yusuf adlı bir oğlu vardı anın
İmdi eşit bu sözü varsa canın"
gece gündüz ağlamak oldu işi,
sel gibi akar gözünün yaşı.
"Her ki geldi dünyāya gėrü gider
Tañrınun taķdirini gör kim n'ėder"
Sayfa 163
"Görmez oldı ağlamaķdan gözleri
Gėce gündüz yūsuf oldı sözleri"
Sayfa 199
"Cihān içre hasretüm sensin benüm
Ķorķaram kim görmeyem seni cānum"
Sayfa 245
Lā tey’esū min revh-illāh dėmiş
Bu söze inanmayan kāfir imiş"
Sayfa 243
"Eytdiler kim yā baba Yūsuf kanı
Gāfil olduk ķurd yėdi ahir anı
Çün eşitdi bunı Ya`ķūbuñ özi
Yaş țoldı ağladı iki gözi"
Sayfa 101
"Ḥasret odı yandurdı içüm țaşum
Ol sebebden eksilmez aķar yaşum"
Sayfa 227
"Yüzin gören kişiler anuñ paşa
Hayrān olur dėremez 'aķlın başa"
Sayfa 123
"Ķamu nesnesin Zelīhā unudur
Ne ki görse eydür uş Yūsuf budur"
Sayfa 139
Uyḥusında şöyle görür sevinür
Uyanur bilmez anı kim ķandadur
Āh ėder artar anuñ ‘ışkı odı
Artuğ olur ağlamağı feryādı"
Sayfa 127