Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.17
Yusufcuk
Samiha AyverdiEn Beğenilen Yusufcuk Yorumları ve İncelemeleri
En Beğenilen Yusufcuk sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Yusufcuk kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
8.210 üzerinden
Herkes bu meydana bir zafer için gelir; ben ise sâde sana yenilmek için geldim!
Kitabı okumadan önce bir aşk romanıdır diye tahmin ediyordum ama kitap kendi içinde bağlantısız bir iki sayfalık deneme yazılarından oluşuyor. Bir kitabı sevebilmek için okunan sayfalarda kendimizle ilgili cümleler bulabilmek önemlidir. Altını çizdiğimiz her cümle kalbimizdeki duygulara saplanan bir oktur. Bu kitapta çok fazla oka sahip olmamakla birlikte kitabının nabzını hissettiğim cümleler şunlardı:
"Herkes bu meydana bir zafer için gelir; ben ise sâde sana yenilmek için geldim."
Kâinat kitabını okumak uzun sürer; kendi kitabını oku!..
Zaten hangi kelâm, hangi sırrın düğümünü çözmüştür?
Ben cehennem olamam; çünkü bağrıma düşen dertleri görünce ateşim söner, onları yakamam. Ben cennet de olamam; çünkü keyif ve mükâfat için kapıma sokulanları ağırlayacak güzelliklerden uzak ve boşumdur.
Dostum, sen ormanda su arayan vurulmuş bir geyik gibisin. Boşuna inkâr etme yaralısın işte.
Ammâ inan bana ki, senin ateşin, suyun söndüreceği tanıklıklar dan değildir.
Seni görmemiş olsaydım, her güzelliğin bir çirkinliği, her tamâmın bir eksiği, her iyiliğin bir fenâlığı, her doğruluğun bir eğriliği olduğunu bilmeyecektim.
Ey benim Rabbim, ne diye bu zavallının içine hem o yanıp yakılmak ateşini verdin, sonra da dudağına kilit vurdun?
Yusufcuk Üzerine
"Gidenin yerine benzerini getirmek gayreti, işte insanların tesellisi..."
Türk kültürünün önemli isimlerinden biri olan Samiha Ayverdi ile tanışmam bu kitap ile oldu. Bu zamana kadar her kitabın kendi zamanını seçtiğini düşünmüşümdür. Ama Yusufcuk ile bu kadar geç tanıştığımız için biraz üzgünüm. İlk sayfasını okumaya başladığımda
183 syf.
6/10 puan verdi
Ne zaman Samiha Ayverdi okusam ruhumu bir iman dalgası titretiyor. İnancın ve hanımefendiliğin kitabını yazıyor kendisi her defasında. Sözleri ile kişiliği bütünleşmiş bir zat. Duruşu ile ananelerine bağlı bir Osmanlı ve modern bir Cumhuriyet kadını. Güçlü, karakteri sağlam ve hayatı boyunca yazmış bir yazar.
Okuduğum diğer kitaplarından farklı olarak bir kurgu göremedim bu kitapta. Ana teması döner dolaşır Allah'a varırsın etrafında denemelerden ve belki kısa öykülerden oluşan bir eser. Muhteşem Türkçesi ile sizi su gibi okutan dupduru bir üsluba sahip. 'İbrahim Efendi Konağı' ve 'Yolcu Nereye Gidiyorsun' ile karmaşık karakter betimlemeleri, kuşaklar arası aktarım yok bu eserde. Beşeri aşk ile ilahi aşk arasında gidip geliyoruz. Ortalara doğru sıkılmaya başladıysam da sonlara doğru bambaşka bir şeye dönüştü kitap. Aşina olduğum Samiha Ayverdi tarzını tam bulamadım açıkcası. İlk kez okuyacaklar için yazara bu kitapla başlanabilir. Ancak benim gibi 4. kitabını falan okuyorsanız sizi tatmin etmeyebilir. Bu eserde sanki demek istediklerini bir çırpıda demek istemiş. Diğer kitaplarının satır aralarında hep bu kitabın serpiştirildiğini hissettim.
Yer yer insana duyulan, yer yer yaratıcıya yakarılan aşk.
Ne yaşarsak yaşayalım yüzümüz Rahmet kapısına dönecek.
"Masum bir sükût" terkibini okuyunca, kitabın tanıtımını bunun üzerine kurmalıyım diye geçti içimden. Masum bir sükût olmaksızın kulak işitemezdi çünkü. Sıfırdan başlamalıydı her şey. Lügatlerin de sıfır noktası sükût değil midir?
Samiha Hanım penceresine doğru uzanan bir erik dalının masum sükûtunu taşımış okuyucuya. Bir durum hikâyesi çıkarmış bu sükûttan. Her kelime masum bir sükûtun gölgesi olarak ulaşmıyor mu bizlere? Koyulaşan gölgelerle sükût ile aramıza mesafe koyuyoruz. Bazen bir sükûtun varlığını kitaplaştırıyoruz, bazen sükûtun varlığı henüz yazılmamış ve hiçbir zaman yazılmayacak kitaplara tercüman oluyor.
Durum hikayesi dedikleri şeyi her gün belki defalarca yaşıyoruz. Olay yok. Ruhumuza, varlığını çok defa ıskaladığımız sükût eşlik edince, kelimenin hudutlarını aşan bir duygu yumağı ile başbaşa kalıyoruz. Yumak dedim çünkü önce ipi yumak haline getireni hatırlatmak istedim.
"Yollar bir yumaktır, uzun, dolaşık"
"Kedim, ayak ucuma büzülmüş, uyumakta;
İplik iplik sarıyor sükûtu bir yumakta"
***
Bazen bir kaldırım taşı, bazen bir tas berrak su, bazen bir ağaç dalı, bazen bir dudağın bitişiğindeki tebessüm çizgisi, bazen bir kuru yaprak bize umulmadık bir durum hikâyesi sunabilir. Hepsi de masum bir sükûtun refakatinde bize satırlarını ifşa ediyor. Yeterki durmayı ve kulak vermeyi bilelim.
***
Kısacık durum hikayelerinden oluşan bir kitap Yusufçuk. Kulak vermeyi bilenler için kıymet arz edecektir.
183 syf.
7/10 puan verdi
·
Beğendi
Kitabın yazarı,(D. 25 Kasım 1905, Şehzadebaşı / İstanbul - Ö. 22 Mart 1993). Kendisi gibi Türk kültürüne büyük hizmetlerde bulunmuş olan sanat tarihçisi ağabeyi Ekrem Hakkı Ayverdi'den sonra âilenin ikinci ve son çocuğu olarak dünyâya geldi.
Türk mütefekkir ve mutasavvıf yazarımız, romanlarla, hikayelerle,denemelerle karşımıza çıkan güzide bir kişiliktir.
Benimse,okuduğum ilk Semiha Ayverdi eseri olmasına rağmen üslûbunu kendime yakın başarılı buldum.Tasavvûfî bir dil ile kendi iç dünyasını bizlere sıkmadan yansıtmayı başarmış.Betimlemeleriyle bizi kendi yolculuğunda rastladığı hallere götürmek için güzel bir araç olarak kullanmış.Bir çok Osmanlıca kelimeyi de eserine serpiştirmiş,okurken kelime hazinem bir miktar arttı diye mutluluk yaşadım.;)
Bence duygusal ve tasavvufi üslup sevenler için okunası bir eser olmuş.Kâinat kitabını ve kendimizi doğru okumak temennisi ile sözlerime, kitaptan bir alıntı ile son veriyorum.
“...Ağaç, sararan yapraklarını kaybederken ağlar mı bilmem. Bu dünyada, kahkaha gibi, göz yaşı da o kadar bol ve nafile akar ki, sırasında biz bir yapraktan daha değersiz ve kıymetler için bile elem duyar, feryat ederiz. Ama ne gariptir, öğrenemediğimiz,bilemediğimiz,öğrenmek ve bilmek için yanıp yakılmadığımız o büyük sır,o büyük muammâ için gözyaşı dökmek hatırımızdan bile geçmez."
Kitaba başladığınız anda sizi alıp götüren bir eser. Usta yazarın kullandığı dile hayran olmamak elde değil. Okurken düşündüren, bolca altını çizdiren kitapların benim için yeri hep başkadır. Kitabın ana teması tasavvuf üzerine kurulu. Bu güne kadar bu eseri okumamanın verdiği hayıflanma olsa da üzerimde bazı kitapların okunma zamanının olduğu düşüncesiyle okuma listenize mutlaka eklemenizi öneririm.