Yüzeybilim Fragmanlar
Ulus BakerSözler ve Alıntılar
Doyumlarımızın peşinden koşturup durdukça "hayata yapıştıkça", mutlu falan olmuyoruz; olsa olsa, mutluluğun yerine koyduğumuz birtakım hazların, gergin ve belirsiz dünyasında yaşayıp gidiyoruz.
pdf.Kitabı okudu
"Doyumlarımızın peşinden koşturup durdukça "hayata yapıştıkça", mutlu falan olmuyoruz; olsa olsa, mutluluğun yerine koyduğumuz birtakım hazların, gergin ve belirsiz dünyasında yaşayıp gidiyoruz."
Rizom-düşünce: Spinoza, Tarde,Deleuze
"Hayat , kaçınılmaz bir mücadele, bir kavga, zorunlu ve cebri bir akıştır. Bu akış üzerinde Tanrılar bile birbirlerini yemektedirler...ve biz, sapına kadar doğanın içindeki varlıklar olarak, bu cehennemi akışa mahkum görünüyoruz... Din savaşlarından yırtabilirsek, belki de iktidarlarını yeniden kurulacak bir despotun egemenliği altına düşeceğiz."
Vücudunu tam ve hakim olabildiğin bir hayal etme tarzı sayesinde zihnini, ruhunu tedavi et. Ama bu asla yeterli değildir ve Spinoza bir duygular kullanımı talimatnamesi hazırlamaya başlayacaktır: Tanrı'ya karşı şu andaki sevgi tarzını bırak; çünkü bu sevgi Tanrı'dan cevap görmediğinde bir nefrete dönüşebilecek olan bir sevgidir, öyle bir sonsuz ve yok olmaz varlık karşısında duy ki bu sevgiyi, sevgin asla bir nefrete dönüşemesin.
Bu en büyük engel de kalktıktan sonra en yüksek mutluluğa (beatitudo) erişmişsiniz demektir zaten: bu sezgiyle bilmek demektir her şeyi ve kendini ebediyetin bakış açısından kavramak, tanımak. O zaman Tann'ya karşı "zihinsel" bir sevgi doğacaktır (Amor Dei intellectualis) ve bu aslında hem kendini seven Tanrı'nın sevgisidir hem de kendimizi "O'nun" bizi sevdiği gibi sevmektir. Bu şartlar altında zihnimiz ve ruhumuz korkulardan, vücudun kısıtlılıklarından kurtularak kendi özünü gerçekleştirmeye özgür olarak girişecektir.
Sayfa 49Kitabı okudu
Ruh köleliği
"Bizler ya başkasıyla varolurken kendimizden vazgeçeriz, ya da birlikte varolacağımız başkasımın kendinden vazgeçmesini talep ederiz. Bu da mutlak bir mutsuzluk ve pasifliktir. Böylece sevgi gibi sevinçli bir duygu bile bir şantaja dönüşür."
''Spinoza felsefesinin muazzam zarafeti işte tam da bu noktada belirir. Evet, “düşkün” ruhlarız biz. En kolaycı bir umudun peşine düşebildiğimiz gibi, en sapkın, en tahakkümcü tiranlık tarzlarının bile bizi rahat ettireceğine inanabilir, boyun eğeriz. Boyun eğmek üzere muazzam karmaşıklığa sahip makineler ve sistemler yaratmışızdır: Din bunların en yalını, dolayısıyla en namuslusudur.''
Bizler ya başkasıyla varolurken kendimizden vazgeçeriz ya da birlikte varolacağımız başkasının kendinden vazgeçmesini talep ederiz.
Bu da mutlak bir mutsuzluk ve pasifliktir.
Böylece sevgi gibi sevinçli bir duygu bile bir şantaja dönüşür.