Zaman Çöktü
Y. Hakan ErdemSözler ve Alıntılar
Korkunç güzel bir duyguydu bu: aşk. On yedi yaşından, ergenliğinden beri hissetmedi bir şeydi: aşk. Yürümüyor, uçuyor gibiydi: aşk. Nereye bakarsa gördüğü: aşk. Her şeyi karışmış, kördüğüm: aşk. Başı dönüyor, feci dönüyordu: Şarap ve aşk. Kelimeler dudaklarından dökülüyor, tırnak uçlarından kayarak atmosfere dağılıyordu: Aşk ve şarap. Bu aşkın objesinin orada olmayışı önemsizleşiyor, esrimesine asla halel getirmiyordu.
Sayfa 256 - Doğan kitapKitabı okudu
Artık ölmüş olduğunu kabul ediyor. Böylesi daha huzur verici
Sayfa 187 - Doğan kitapKitabı okudu
Radde
Alexander şu etrafını kuşatan maddi dünyadan feci halde bıktığını düşündü.
Sayfa 177 - Doğan kitapKitabı okudu
Ona her dokunuşla sanki sonsuz yaşam pınarından bir yudum alıyor gibi. Daha önce yaşamında böylesi bir yükselme duygusu hiç yaşamadı.
Sayfa 186 - Doğan kitapKitabı okudu
Zaman
"Tempus amoris cubiculum non est!"
Jocelyn derin bir hüzünle çevirdi:
"Aşkın yatak odası değildir zaman!"
Sayfa 66 - Doğan kitapKitabı okudu
Hiç bilmekle bilmemek bir olur mu? İşte böyle sevgili okur, farkındasınızdır biz de "miş...mış" diye hikâye ettik hadiseyi, artık idare et, fazla da kusurumuza bakma, kendi geliştirdiğimiz self-hipnoz yöntemleriyle birtakım zaman dilimlerine ışınlanmıyoruz ya? Çok istememize rağmen şaman filan da olmadığımıza göre? Nereden görüp bilelim?
Sayfa 110 - Doğan kitapKitabı okudu
Kıskançlıktır kuşkuyu başlatan. Kuşkudur sesi katılaştıran. Sert bir sestir çoğunlukla gizli şeyleri aşikara çıkaran.
Sayfa 46 - Doğan kitapKitabı okudu