Türkiye de 95 kişiye bir kahvehane, 65 bin kişiye bir kütüphane düşüyor.500 bin kahvehanede yıllık 6 milyar saat boşa harcanıyor.
Buna karşılık bugünlerde kiminle konuşsam hep zamanın yetmediğinden işleri yetiştiremediğinden bahsetmeye başladı.
Her gün çevremizde “Nasıl olsa daha çok zamanım var” diyen insanların çok kısa zaman sonra “Eyvah, zamanım kalmadı” diyerek yakındığını görürüz.
Zamanını iyi kullanamadığından yakınan çok insan vardır. Oysa başarının en önemli şartı zamanın iyi kullanılmasıdır. Zaman insanın sahip olduğu en büyük hazinedir. Fakat ne yazık ki bu büyük nimet şuursuzca, faydasız bir şekilde, boşa harcanmaktadır.
Zaman harcadığımız diğer hazinelerden farklıdır. Biz onu tüketirken o da bizim ömrümüzü tüketir. “Çünkü zaman harcadıktan sonra geri getirilemez, uzatılamaz, çoğaltılamaz, dondurulup saklanamaz, iyi bir şekilde kullanılmasa da tükenmeye devam eder. Bütün bu özelliklerinden dolayı zaman, en verimli şekilde değerlendirilmesi gereken bir ganimet, kaçırılmaması gereken bir fırsat olarak karşımıza çıkmaktadır.
Zaman bütün dünyada en fazla aranan ve ihtiyaç duyulan fakat en fazla israf edilen ve faydasız şekilde kullanılan nimettir.
Zaman yapmak istediğimize yetmeyecek kadar kısa, bekleyenler için geçmeyecek kadar uzundur. Her şey onunla yapılabilir. İnsanlar zamanla elmas, altın kazanıp zengin olabilir. Fakat hiç bir zenginlik kaçan zamanı geri getiremez.
Zaman üç gün olarak açıklanabilir. Dün, bugün, yarın. Dün geçmiştir, yarının ise ele geçip geçmeyeceği bilinemez. Şu anın kıymeti bilinmelidir, değerlendirilmelidir. Zaman çok çabuk geçer, iyi ya da kötü kullanılması kişinin elindedir.
Yiyip içtiğimiz şeyleri, ağzımıza alıp vücudumuza mal ettiğimiz zaman lezzet alır ve istifade etmiş oluruz.
