“Ahmak ya da kötü bir insanım belki, bilmiyorum; gerçek şu ki ben de merhameti hak eden biriyim... Ruhum toplum tarafından bozuldu; düşüncelerim huzursuz, kalbimse doyumsuz. Hiçbir şey bana yeterli gelmiyor, hüzne de hazlara olduğu kadar çabuk alışıyorum. Hayatım günden güne daha da anlamsızlaşıyor.”
Tolstoy, Dostoyevski ve Çehov gibi pek çok önemli yazara esin kaynağı olan ilk Rus psikolojik romanı Zamanımızın Bir Kahramanı, anti kahraman Peçorin’in maceralarını farklı bakış açılarıyla ele alarak toplumsal bir eleştiri sunuyor. Hayatına giren herkesi hayal kırıklığına uğratmakla kalmayıp kendini de sık sık tehlikeye atan bencil, umursamaz ve alaycı bu genç asker, hayatın sıkılıcığı ve anlamsızlığıyla boğuşurken bir yandan duygularıyla yüzleşmekte güçlük çekiyor. Lermontov, Peçorin’in 1830’larda geçen çalkantılı kurgusal yaşamını Kafkasya’nın muhteşem manzaraları eşliğinde aktarırken hayranlık duyduğu Lord Byron ve Puşkin’e de göndermelerde bulunuyor.
