Arvidin anası Danimarkaya yola düşür, Arvid də anası ilə birlikdə. Bu qısa səfər əsnasında müəllif bizi keçmişə boylanmağa, ana-oğul münasibətlərinə, bu ikilinin keçdiyi həyat yoluna nəzər salmağa məcbur edir.
Ana haqqında öyrəndiyimiz məlumatlar isə, maddi sıxıntı içərisində 4 uşaq böyüdür, ofisant sonra isə oteldə xadimə işləyir, övladlarından birini itirir lakin bunlara baxmayaraq heç vaxt şikayətlənmir. Arvid də bunu belə təsvir etmişdi; anam “Kasablan”dakı İnqrid Bermana bənzəyirdi:saçının forması, yanağının zənəxdanı ona bənzəyirdi, amma anam heç vaxt Hamfri Boqarta “İkimizi də düşünməlisən!” Deməzdi. O bunu heç kəsə deməzdi.
Dolayısıyla bu cür ananın bu cür oğula sevgi göstərməsi çətin görünürdü.
Əslində Arvidin dərdi ana sevgisi yox özü idi. Çünkü onun inandığı hərşey bir-bir məhv olurdu. Növbə ilə hərşeyi əlindən alınır. Evliliyi, uşaqlıq xatirələri…
Kitab çox sadə dildə yazılıb, biraz dialoqlara çox yer verilmişdi. Lakin axıcıdır, oxuması asandır.
