"Mücevher takmamıştı ama gözleri vardı" cümlesini dimağıma hediye etmiş kitaptır. Eğer bu kitabı okuyacaksanız, bilin ki; doğduğu günden itibaren Tanrı ile kavgası olan azgın bir nehirin, hayatın onu sürüklediği yatakta kendince akıp giden bir nehirin (Barış), birden bire karşısına çıkan bir bent ile (Elif) tüm yönünü değiştirdiği, geçmişini sorguladığı ve kendisinin olmayan bir aşk ile günahlarını temize çekmek yerine eski günahları bir yanda dururken o günahları (çoğu isteyerek bulaştığı günahlar) doğduğu günden beri kavgalı olduğu Tanrıyla barış antlaşması değil belki ama silahsızlık anlaşması imzaladığı bir hikayeyi okuyacaksınız.
