Hâlit Fahri Ozansoy’a göre Türk Edebiyatının en kuvvetli realist ve natüralist romancı ve hikâyecilerinden biri olan Selahattin Enis, Zaniyeler romanında genelde memleketin, özelde ise daha çok İstanbul’da yaşayan “cemiyet” insanlarının Birinci Dünya Savaşı yıllarındaki durumuna değinir. Toplumsal yapı ile aile yaşamının aksak yanlarını işlediği, yakından şahit olduğu devrin sefaletlerini dile getirdiği, savaş içinde ortaya çıkan asalak sınıfları gerçekçi bir şekilde ortaya koyduğu Zaniyeler romanı, yalın gerçekçiliği ve sarsıcı üslubuyla okuyucuları bugün de sarsmaya devam ediyor.
Selahattin Enis, kalemlerinin bir imzasıyla ve kaşlarının küçük bir işaretiyle yüzlerce ve binlerce insanların hayat ve mukadderatı üzerinde bir değişim ve dönüşüm meydana getirebilecek insanların rezil görünüşünü tasvir ederken aslında bütün memleketin bu yıllarda topyekûn tefessüh ettiğini göstermektedir. Romanda tasvir edilen insanların arasında bakanlar, ünlü şairler, gazeteciler, düşünürler, sözde vatanperverler vardır ama bu, İstanbul’da bir seçkin ve ileri gelenler meclisi değil, toplumu sömürenlerin bir arada yaşadığı hakiki bir Babil’dir.
