Edebiyatın kıyıda köşede kalmış, çok bilinmeyen yazarlarını okumasını çok seviyorum. Saffet Nezihi de benim için öyle oldu. Ve bu yazarı tanımama vesile olan İş Bankası Kültür Yayınlarını da es geçmemek gerek. Kıymetli bir kitap okumama vesile olduğu için teşekkür ederim, kıymetli bir aşk hikayesi okudum. Bence Türk Edebiyatı'nın en güzel aşk romanları arasında hatta ilk 10'da diyebilirim. Kitabı okumadan önce bazı kişilerin yaptığı incelemeleri okuma talihsizliğinde bulundum. Sağ olsunlar inceleme adı altında kitabın gidişatını, sonunda ne olacağını yazmışlardı. Buraya kadar okuyorsanız eğer, yazdıklarımda hiçbir ayrıntıya yer vermeyeceğimin sözünü verebilirim. :)
Ben bu hikayede herkesten farklı olarak sadece Meliha'ya kızmıyorum, kızamıyorum. Necdet'e de kızıyorum. Adı ne kadar "Zavallı Necdet" olsa da ona daha çok acısak da onun da hataları var. Zaten aşk da "bazı durumlarda" hata yapmak değil midir? Yapmasak keşke tabii orası ayrı. Bu güzel kitap tekrar okuyacağım kitaplar arasında yerini aldı.
Bir de, gerçekten doğru insan olduğunu düşünüyorsak birilerinin ve seviyorsak,seviliyorsak (bu önemli ayrıntı bence, sevilmek) bırakmayalım. 21.yyda bu yazdığımın kıymetini bile kişi sayısı oldukça az olsa da:) Çünkü iş işten geçtikten sonra pek de önemi kalmıyor, ne yazık ki:)