Yan yana olan ve birbiri için atan iki kalbin, ayrı hayatlarda yaşamını nasıl sürdürdüğünü okuyoruz bu kitapta. Hüzün dolu, yer yer sinir eden, bazen yüreğe dokunan, bazen olanlara anlam verilmeyen, bazen de şaşkına çeviren bir eser.
Konusu çok klasik. Sevip kavuşamayanların, daha sonra kavuşma çabası. Evet ilk bakışta çok sıradanmış gibi geliyor. Fakat Safvet Nezihi öyle ustaca betimlemiş ki, merakla okutuyor eserini. Hiç sıkmıyor. Sonuna gelince de bir hüzün kaplıyor insanın içini. Kalbinizi paramparça olmuş hissettiriyor.
İnsanoğlunun hırsları uğruna nasıl değişebileceğini görüyoruz. Olduğundan farklı bir hâle gelebileceğinin en soyut örneği: Aşk! Sevgi ihtirasa geçince ne kadar zararlı ve gözleri kör eden bir şeye dönüşüyor.
Bir yandan daha masum sevgi barındıran bir karakter görürken, bir yandan sevdiği uğruna her şeyi göze alan bir karakter görüyoruz. Ee bunların arasında kalan Zavallı Necdet var bir de. Ah Necdet... Neydi, ne oldu... Sevgi de üstüne tanımayan Necdet, imkânsız bir aşka yenik düştü! Hayat geç kalmaları affetmiyor. Necdet de her şey için geç kaldı. Kendi çözümünü kendisi buldu. Yüreği paramparça ve aşk dolu kişiler kaldı geriye...
