Sanki benden birkaç parça varmış gibi,
kuyruğunu kovalayan köpekler gibi parçalarımın peşinde koşuyorum.
Her kaçışlarında bir parçamı sende buluyorum.
Her kaçışlarında bir tanesi kucağına düşüveriyor,
o kucağına düşüyor, bense gözlerine.
Sokaktan geçen herkesi senmiş gibi kapıma bekliyorum.
Gelmiyorsun,
sen olmadığını görünce bir kez daha yutuyorum içimdekileri.
Bencil yüreğim işte, seni sevmeyi özlüyorum.