Ben anladım bu kışa bulanmış şehre, bahar hiç uğramayacak. Selam sabah esirgenirken kalbime, dostlar seni soruyor, dayanıklılık testine tabi tutmak istercesine gözyaşlarımı..
Ne zaman ona kocaman bir gemi olmak istesem, o her zaman okyanusta kaybolmuş sahipsiz bir balıkçı teknesiydi. Sevdi belki. Belki de zerre umurunda olamadım..
O kadar kitap okuyorken,
Sen niye iki kelimemi duymaktan ıraksın.
Kaç sözüm kaldı kulağına inci olan?
Ya da kaç hatıram var belini büken?
Su uyursa acı uyur mu?
Bu sancı hangi öğünde diner?