Zen’i öğrenebilmek için Japonya’ya giden felsefe profesörünün aldığı okçuluk (Kyudo) eğitimi süreçlerini okuyoruz Zen ve Okçuluk’ta. Eseri yazmaktaki amacının, “Zen’in ne olduğunu ve damgasını vurduğu sanatlara nasıl yansıdığını göstermek” olduğunu açıklıyor Yazar Eugen Herrigel. Japonya’nın en büyük okçuluk ustalarından Kenzo Awa’dan aldığı altı yılı aşkın okçuluk eğitiminin sonunda, ustalık mertebesine ulaştığında aslında “Yüz fersah giden, doksanını yarıya saysın” Japon atasözünde de ifade edildiği gibi sürecin dik bir yokuş olduğunu anlıyor. “Yapmacık olmayan sanatın yapılmadan yapılan sanat olduğu”alâmetifarikasına varan Herrigel, aynı zamanda okçuluk geleneğine ilişkin bir de inceleme yazısı paylaşıyor okurla. Konusu ve öğretisi itibariyle ilgimi çeken bu eserde anlatımın uzun cümleler içermesi eleştireceğim husustur. Konu bağlamından kopmamak için zaman zaman molalar vererek sindirme ihtiyacı hissettim. Merak edenler için şimdiden iyi okumalar diliyorum.

Zen ve Okçuluk

Eugene Herrigel

Zen ve OkçulukEugene Herrigel · Yol · 199386 okunma

Gökşen Bozkoyunlu

@goksenb·

1mo

Okçuluk kişinin en derin, en gizli köşelerine dek kendi kendisiyle hesaplaşmasına yol açar.

Sayfa 83 - Yol YayıncılıkKitabı okudu

Zen ve Okçuluk Eugene Herrigel

Reklam

Gökşen Bozkoyunlu

@goksenb·

1mo

En çok üzerinde durduğu konuysa yapmacık olmayan, yapılmadan yapılan sanattı. “Okçu en olgun duruma geldiğinde, artık tavşanın boynuzu ve kaplumbağanın tüyüyle ok atabilir. Yay ve ok olmadan tam ortayı vurabilir. İşte o kişi gerçek anlamda ustadır, yapılmadan yapılanın ustasıdır. Yapılmadan yapılanla, hem ustadır hem usta değildir. Bu dönemeçte okçuluk devinmeden devinmeye, dans etmeden dans etmeye, yani Zen’e dönüşür.”

Sayfa 82 - Yol YayıncılıkKitabı okudu

Zen ve Okçuluk Eugene Herrigel