Beklenti ifadesinin beklenen olguyu betimlediğini söyleriz ve bu olguyu, beklentinin yerine gelmesi olarak ortaya çıkan nesne ya da kompleksi düşündüğümüz gibi düşünürüz. -Oysa beklentinin yerine gelmesi, beklenen kişi değil, onun gelmesidir.
Bu hata dilimizin derinliklerine kök salmıştır: "Onu bekliyorum." deriz, "Gelmesini bekliyorum." da deriz, "Gelmekte olmasını bekliyorum." da deriz.