Zilif
Oruç AruobaOldest Zilif Reviews
You can find Oldest Zilif quotes, oldest Zilif book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.
Oruç Aruoba'nın intihar etmeyi düşündüğü gece, hayatını kızına açıklamak ve kendisini tanıtmak amacıyla yazdığı mektup. Bıçak sırtında yazılmış, bıçak gibi cümleler.
Hayatı boyunca tanınmak istemişti Oruç Aruoba. Sahi, neydi tanınmaktan kastı? Layık olmadığı bir saygıyı ve hak etmediği sevgiyi görmek değildi istediği. İnsanlar, özellikle yakınları yaptıklarını görsün, anlasın istiyordu. Onu, O olarak tanımlarını, bilmelerini, sahici olmayı, sahiden tanımayı... Birçoğumuza olduğu gibi, ona da istediğini vermedi hayat. Diğer insanlardan ziyade en çok eşinin onu anlamaması yaralamış gibi gözüküyor. Eşinin, onda, o olmayan kişiyi ya da bir şeyleri sevdiğini ve beklediğini bulamadığında sevginin nefrete dönüşmeye başladığını söylüyor. Sevdiği kişi ben olmadığım gibi, nefret ettiği kişi de ben değildim diyor. Gerçekten onu tanıyıp ondan nefret etmesini, onu anlamadan sevmesine yeğlediğini de belirtiyor.
30 sayfacıklık bir kitapta ne kadar çok şey anlatılabilirse o kadar çok şeyi anlatmış Oruç Aruoba. Kızı için yazmış fakat, okuyan her kişiyi derinden etkileyeceğine hiç şüphe yok.
Önce İnsan
Spoiler içerir
Öncelikle hakkını teslim edelim. Oruç Auroba, mükemmel bir kalem. Kelimelerle adeta dans edercesine yazabilen harika bir yazardır. Söylemek istediğini, kelimeler içinde sanki bir gizli geçit varmış gibi gizlenen kelimeler o cümleyi anlayabilecek biri geldiğinde ortaya çıkabilen bir sistem içinde yazan biridir.
Kitaba gelecek
Yazar(kendisinden bahsederken sadece yazar demek eksik kalıyor) mektubun ilk satırlarında bu mektubu kendi yaptığı deftere el yazısıyla yazdığını, o yüzden defterin eğri olduğunu, yazısının kötü ve çarpık olduğunu söylüyor. Bu satırları okurken keşke yazarın el yazısıyla okuma şansımız olsaydı bu eseri diye düşünmeden edemedim.
İncecik bir kitap
"Bir sonraki gece olmayabilecekken, bıçak sırtında yazılmış, bıçak gibi bir metin..."
Yukarıdaki cümle bile bu mektup-kitabı en ince ayrıntısına kadar özetlemeye yetiyor şahsen. Zaten bu kitabı da bu kadar etkileyici ve bu kadar değerli yapan da bir mektuba bir dünya sığdırmaktır.
Bir solukta okunabileceği yanılgısına düşüp, her cümlede bir dünya yaşamak belkide. Duygu yoğunluğunun içerisinde kendimi bulduğum, her cümlesinde kaybolduğum eşsiz bir eser...
Bir babanın intihar etmeye karar verdikten sonra kızının yıllar sonra okuması için yazdığı mektuptan oluşuyor bu kitap. Bir baba neden intihara karar verdikten sonra kızına bir mektup yazar diye düşünürken şu kelime çıktı karşıma: "Tanınmak"
Yazarımızın hayatta en çok istediği, amaçladığı şey; tanınmak, anlaşılmak, fark
Zilif
Oruç Aruoba’nın Zilifi belki de hepimizin hayatını özetleyen küçücük bir kitapçık.Yıllarca önce kızı Filiz’e yazıp bıraktığı bir mektup.Hayatının ortalarına geldiğinde verilmesini istemiş.
Belli ki, kızı hayatının ortalarına geldiğinde, kendisinin hayatının sonundan ötede bir yerde olacağını düşünerek yazmış. Yıllar önce, kızı daha küçükken ona “Benim kızım insan olacak” dediği sırada kendi yüzüne hem gurur hem de hüznün ifadesinin çöktüğünü söylüyor.
“BAŞARISIZ oldum” diyerek başlıyor kendini anlatmaya...
Kendimi haklı görüyor değilim; ama kendimi savunuyor da değilim-hele yargılamayı hiç beceremiyorum, kendimi de dünyayı da...
Dünya ne ise oydu, ben de ne isem o oldum-uyuşamadık. Hepsi bu...”
Oruç Aruoba, “Zilif”, Sel Yayınları, Geceyarısı Kitapları, 2013. Okuyun okutun..
Kitabı istanbulkitapcisi.com da buldum..hiç bir yerde bulamadım..