Zilif
Oruç AruobaZilif Reviews
You can find Zilif reviews, Zilif book reviews, Zilif ratings on 1000Kitap.Kitap önerisi videosunda gördüğüm bir kitaptı. Ağlamaktan okuyamadım diye yazmışlar. Ağlamak için hiç sebebim yokmuş gibi bir de bu kitabı merak ettim. Kitap ölecek olan bir babanın kızına yazdığı bir defterden oluşuyor. Hayat hakkında düşüncelerini yazıyor. Kızına kendini tanıtıyor. Büyüdüğü zaman ona verilecek olduğu için onu anlayacağını söylüyor. Kitapta beni tek duygulandıran kısım "Sevgili Kızım, zorlukla yazıyorum. Elim rahatsız, titriyor. Onun için, yazım çarpık-çurpuk oluyor. (Bu küçük defteri de kendim yaptım; sayfalan keserken o da biraz eğri-büğrü oldu.) Kusura bakma." burası oldu. Ağlatacak kadar duygusal bir yönü var mıydı, bence yoktu. Ağlamadan kitabı bitirdim. Anlamlı düşüncelerden oluşan bir kitaptı.
Bir babanın kızına “beni tanı” mektubu
Daha önce hiç inceleme yazmadım, zira kendimi öyle derin gören biri değilim. Okudukça öğreniyor, öğrendikçe de bunları hayatıma katmaya çalışıyorum.. Olayım bu.. Zaten burada da yeni sayılırım, admin inceleme yapmanız gerekiyor demiş “Sıkı Okur” a terfi etmek için..Onun içindir bu denemem
Oruç Aruoba felsefe - şiir denkleminde tanıdığım, harika bir yazar, düşünür. Elbette her kitabını çok sevdiğim söylenemez, böyle bir şey de imkansız zaten..
Bir okuma grubunda tavsiye ile tanıştığım Oruç Aruoba’nın kitaplarını seriye bağlayıp okurken “Zilif” çıktı karşıma..Bu kısacık ama bir çok şeyi özetleyen mektup/kitabında kızına kendisini aslında “beni tanı” ya da “beni anla” kızım demenin yollarını bizlere sunmuş..
Eşiyle ve çevresiyle yaşadığı “anlaşılamama” yı örnekleriyle bize dile getirmiş..
Belki de kendisini şu şekilde en güzel ifade etmiş de diyebiliriz. Kitabın da özeti mahiyetinde..
“Dünya ne ise oydu; ben de ne isem o oldum — uyuşamadık. Hepsi bu..”
Belki bu ifadesiyle bizim de sözcümüz oluyordur. Öyle değil mi?
İnsan olan insan pek az — bunu anladın bunca yıl sonra; bir de şunu: İnsan insan oldu mu,acı çeker. Bunları anlaman, senin insan olacağını gören Babanın gururlu üzüntüsü ile üzüntülü gururunu anlamlı kılmıştır sana.
Ama, bak, sana, şimdi , buradan, yıllar ön-cesinden, şimdi , sana, orada, yıllar sonrasında, şunu söylüyorum. - bunu söylemek için yazı-yorum: Ne mutlu sana ki, insan olmanın acısını çekebiliyorsun, bunca yıl da, çektin. — ve ben, yıllar öncesindeki Baban, şimdi , orada, yıllar sonrasında bulunsaydım, yüzümde göreceğin,artık, üzüntü degil , yalnızca gurur olurdu.
31 syf.
9/10 puan verdi
Kitabı ilk okuduğumda bir şeylerin yarım kaldığını düşündüm. Yazarın birkaç eserinin okunduktan sonra okunması gerektiğini düşünüyorum, nitekim ben de birkaç eserini daha okuduktan sonra fikri yapısını az çok kavrayınca bir daha okudum. Eser bir eser vücuda getirmek için kaleme alınmış bir eser değil. Bir bananın "neden"lerini samimiyetle dile getirdiği bir eser.
Hayattan isteyecek bir şeyi kalmayıp herşeyi kabüllenen bir babanın kendini son kez anlatma çabası..Diğer insanların onu tanımasının artık bir önemi yoktu. Bunu yapamamışlardı. Ama kızında o umut ışığını görmüştü. Babasını şimdi olmasa da bi gün anlayacaktı.
31 syf.
10/10 puan verdi
İnce memedin son bölümü kalmıştı uyuşturucu bağımlısı gibi yoksunluk çekiyordum meraktan o koskoca serüvenin sonunu..Hemitede okuyacağız hemitede hemitede... Derken karsima sen çıktın beni 30sayfacik 15 dklik bı dilimde elektrikli sandalyeye oturtup kendimden geçirdin üstad.. Hayatın Tutunamayanlarini çaresizliği hiçliği bir kenara bırakıp belki de son bir itiraf diyerekten en kıymetline yazdığındandi bu kadar netlik dobralik içinden geldiği gibi olması.. kelimeleri okurken mürekkep yerine kan damlatıp kırmızı harflerle okudum harikaydı....