Bu kitabı benim yorumlamam ne haddime! Asıl o benim aciz hayatımı yorumlasın. Hayatımda hiç bu kadar muhteşem eser okumamıştım. Karakterlerin yazımı, diyalogları ve düşündükleri hepsi ayrıydı. Hikayesi Türk ögeleri barındırması ayrı yakın hissettirdi. Ve sonu yine gerçeklerdi...
Ne makina şu insan be! İçine ekmek, şarap, balık, turp koyuyorsun; iç çekmeleri, gülüşler, ve düşler çıkıyor. İmalathane! Sanırım beynimizde konuşan bir sinema var
Her acı yüreğimi ikiye böler patron, dedi. Ama o kırk yaralı yürek hemen kaynar ve yara görünmez; kaynamış yaralarla doluyum ben; onun için dayanıyorum.