Ey unutuş! Kapat artık pencereni.
Çoktan derinliğe çekmiş deniz beni;
Çıkmaz artık sular altından o dünya.
Bir duman yükselir gibidir kederden,
Macerası çoktan bitmiş o şeylerden.
Amansız gecenle yayıl dört yanıma.
Ey unutuş! Kurtar bu gamlardan beni.
(Ahmet Muhip Dıranas)