"Yetişkinler kimi zorlukları çocuklardan zor atlaıyor."
Sayfa 121
onu bir kitapçı asistanı ya da halk kütüphanesindeki bir memur yerine koyabilirdi. Onu daha iyi tanımış olsaydım, bu sözüm ona nezaketimin bu yoldan çıkmış dâhiyi ne kadar kızdırmış olduğunu tam olarak anlayabilirdim, çünkü bu adamın kirli ve sıradan görünen alnının gerisinde muazzam bir hafızası vardı ve bunu biliyordu. Bu hafızada şimdiye dek basılmış her bir kitabın küçük bir sayfasının resmi silinemez bir şekilde kayıtlı duruyordu. Kitap ister dün, ister yüzyıl önce basılmış olsun, kitabın basım yerini, yazarını ve fiyatını bilirdi. Sanki okuyormuş gibi ezberden kitabın içindekileri söylerdi,
Son günlerde nelere katlanmak zorunda kaldığımı kimse bilemez...
Ona hükmeden tek şey kitaptı, para değil
Anılar insanları birbirine bağlar.
Binlerce insan arasında tek başına olmak nedir sen bilemezsin!
"Üç insan saygıyla ve hüzün içinde öylece duruyordu. Duyulan tek şey, pencereden içeri giren büyük ve yabancı kentin öfkeli gürültüsüydü. Ölümü veya yaşamı hiç umursamadan aralıksız homurdanıyordu."
Sayfa 126Kitabı okudu
Kimseyi tanımıyorum, hiçbir şey bilmiyorum, hiçbir şey yapmıyorum, senin anlayacağın yaşamın anlamsızlığında yok olup gidiyorum. Günlerce başımdan bir şey geçmiyor, yüzü bana yabancı olmayan bir insan karşıma çıkmıyor. Binlerce insan arasında tek başına olmak nedir sen bilemezsin!
Sayfa 98Kitabı okudu
Anılar insanları birbirine bağlar
Sayfa 44Kitabı okudu
Onun kitaplardan oluşan dünyasında savaşlar yoktur.
Sayfa 35Kitabı okudu
…okuduklarına kendini öylesine veriyordu ki, sanki o anda bu dünyada değildi
…kimi duygulara ulaşmak için bana uyandırıcı bir şey, küçük bir yardımcı gerekiyordu
Sayfa 12Kitabı okudu
Bir çıkar yol hep vardır. Akıllı olan şanslıdır da.