Emine
@kitapkurdu2510
73 okur puanı
Aralık 2018 tarihinde katıldı
Okur Takip Önerileri
..kendimizi hayvanlardan ve bitkilerden üstün görmemiz büyük bir aldatmaca, insanlık diye yücelttiğimiz şey aslında ne aşağılayıcı bir kavram diye düşündüm.
Tam tersi sanılır ama zaten hayatta normal olan huzursuzluk durumudur; huzur ise çok ender yakalanan geçici anlardır olsa olsa..
Uzaklarda bir kadın, "İnsanlık ağacının kırılmış dalıyız biz" diyerek ağlıyor..
Merhametten maraz doğar derler, bilirsin, her şeyin fazlası fazla...
Beni alıp tekrar karnına soksan bile koruyamazsın artık anne..!
O ruhuna hiçbir zaman egemen olamamış, her zaman onun elinde bir oyuncak olmuştu; böyle, birçok gözleyişle geçen zamanlarını hatırlandığından, "Bu da onlar gibi geçer."umudundaydı.
Düşündükçe, Suad'ı değil, onun ruhunu, yalnızca ruhunu sevdiğini görüyordu.
Ah, insanlar niçin böyle kötü olmuşlar? İyilik arzusuyla birlikte bu kötülüğün ne gereği vardı?
Ah,niçin ondan hep elinden gelmeyen şeyler isteniyor, hiç onun isteği sorulmadan, ne kadar acı çektiği merak edilmeden, niçin ona böyle eziyet ediliyordu?..
Hem niçin, hayatta binde bire nasip olmayan büyük mutlulukları böyle feda etmeli, sonu ölüm olduktan sonra niçin hayatı da böyle temelsiz kanunlar için zorla ziyan etmeliydi?