Geçen bahar beni terk etmişti, anıların bazılarını hatırlamak çok acı verici, bazısını da unutmak. Ancak anılar tek sahil olduğum şeylerdi. Tutunduğum şeylerdi.
Kalem kağıtta hareket etmiyordu adeta; harfler kendi kendine yazılıyor gibiydi. Belki de yazdığı tüm kelimeler kocaman harf yığınında saklıydı, her biri bir diğerinin üstündeydi. Belki de hayat hikayesiydi bu. Şaheseriydi.
GAYEV
Ne yaparsan yap öleceksin.
TROFİMOV
Kim bilir? Ve ne demektir ölüm? Belki insanın yüz duygusu var da, insan öldüğünde bunlardan bizim tanıdığımız beş tanesi ölmektedir de, öteki doksan beş tanesi canlı kalmaktadır.