“Benim zamanımda insan elinde olanı kabullenirdi ve asla daha fazlasını istemezdi. Şimdilerde herkes elinde olmayanın peşinden koşuyor. Geçmiş geçmiştir. Hiç kimse her şeye sahip olamaz. Ben elimde olanla mutluyum, elimde olmayanları da kabullenmiştim.”
Sayfa 134Kitabı okudu
Belki kalpsiz olduğum gerçeğini, tıpkı onun kalpsiz olmadığı gerçeğini sevdiğim gibi severdi.
Sayfa 63Kitabı okudu
Bu nasıl bir histi acaba, kendini sevmek? Bazı insanlar kendilerini sevmezken neden ötekilerin sevdiğini merak ettim. Belki de işler böyle yürüyordu.
Sayfa 83Kitabı okudu
