Kafka okumanın verdiği güzel hissi belirtilerek başlamak istiyorum. Kafka okumayı gerçekten çok seviyorum. Bana kalırsa o, söylemek istediğini okuyucuya direkt değil de düşündürmeye sevk ederek aktaran bir yazar. Bu yönü ise anlatım tarzının gizemli olmasını ortaya çıkaran ve onu farklı kılan bir noktaya işaret ediyor.
Daha önce Şato ve Dava
Yorumuma nasıl başlayacağımı bilemediğim bir kitap ile karşı karşıyayım.
Ancak her şeyden önce kitabın daha ilk sayfasında oldukça etkileyici olan bir paragrafı paylaşmak istiyorum:
”Birisini eleştirmeye kalkıştığında şu dünyada her insanın senin sahip bulunduğun ayrıcalıklara sahip olmadığını hiç aklından çıkarma.”
Nasıl da insanları doğru
Bazı kitaplar vardır ya daha ilk sayfasını okuduğunuzda beğeneceğinize emin olduğunuz bu kitap da benim için öyleydi. İlk sayfasından beni etkiledi. Balzac uzun ve ayrıntılı betimlemelerle ünlü bir yazar ki bu kitapta da böyle cümleleri bol bol görebilirsiniz. Bazen böyle cümlelerin fazlalığı beni sıkar ve kitaptan uzaklaştırır ama bu kitapta öyle değildi. 'Kadın Nasıl Öldü?' ve 'Çocuk Nasıl Yaşadı?' adlı 2 bölümden oluşan bu kitap ihanet, aşk, sevgi, intikam gibi temalar üzerine yazılmış. Tek derdi güç olan hiçbir şeyi önemsemeyen gaddar Kont ve yaşadığı yasak aşkla hamile kalan sevgi dolu iyi niyetli bir Kontes'in yaşamlarını anlatan bir Ortaçağ romanı. Okuduğunuz zaman o dönemin toplumsal yapısını çok iyi bir şekilde kavrayabiliyorsunuz ve aynı zamanda karakterleri de her ne kadar farklı çağlarda yaşasak da günümüzle bağdaştırabiliyorsunuz. Felsefi açıdan pek çok şey anlatan bu kitabı daha sonra tekrar okuyacağıma eminim.
DOĞAYA MI DÖNÜYOR? SORUMLULUKTAN MI KAÇIYOR?
Bunu bizim toplumda yap adamdan “KAN ALIRLAR KAAMİL KAAAN”!
Ortada, Birisi müstakbel üç çocuk babası Andreas Doppler’in ani bir kararla ormanda yaşamaya başlaması, bir geyikle olan arkadaşlığı temelinde şekillenen ana hikayemiz var. Yazar kolay okunan, akan cümleleri ve yer yer dişlerimin etlerine varıncaya kadar gülümsememi sağlayan üslubuyla
Herkesin diline pelesenk olmuş o kitap. Bende çok beğendiğimi söylemek istiyorum. Kitabı iki defa okudum. İkince okumamda kitabı daha iyi ve etraflıca anladım. Bir kitaptan beklentim onu okuduktan sonra aynı hayata devam edememek, hayatımın devam eden anlarında o kitaptan cümleler ,alıntılar veyahut o kitaplardaki karakterlerin hislerini
Dilin doğru kullanımı konusunda bir bilincin yerleşmesi, yazılan her yazıda ve yapılan her çeviride Türkçenin olanaklarının üstüne düşünülmesi, sanırım bunları kitabın ana fikirleri olarak özetleyebiliriz. Necmiye Alpay'ın okura vermek istediği de esas olarak bu dikkat eğilimidir.
Bazı bölümler birer indeks niteliğinde ve bu bölümlerde doğru sözcükler ile ifadelerin listeleri yer alıyor. Bu kısımlar kendi başlarına birer mini sözlük ya da kılavuz niteliğinde. Bu sebeple okunup rafa kaldırılacak değil, masanın üstünde referans olarak duracak bir eser bu.
Tabi kitabı sadece teknik bir referans olarak göremeyiz. Neticede bu kitaptaki yazılar gazete ve dergi makalelerinin derlemesi olduğu için farklı alanlara da el atıyor: anadili sorunu, dildeki cinsiyetçilik ve sözlük önerilerini bunların en önemlileri olarak sayabiliriz.
Kitaptaki yazıların yaklaşık yirmi yıl öncesine ait olduğunu da unutmamalıyız. Necmiye Hanım'ın önerdiği bazı sözcükler dilimize çoktan yerleşti; bazıları da yabancı karşılıkları ile toplumda bir yer buldu. Fakat çeviri ile ilgili örnekleri hala geçerliliğini koruyor. Özellikle de çeşitli kalıpların Türkçeleştirilmemesi fakat Türkçeye olduğu gibi aktarılması sonucu ortaya çıkan, tamamen Türkçe sözcüklerden oluşmasına rağmen İngilizce sözdizimine sahip, Türkçeye uymayan tuhaf cümlelere eleştirisini bugün de aynen tekrarlayabiliriz.
Bu kitaptan sonra Necmiye Alpay'ın diğer kitabı "Türkçe Sorunları Kılavuzu"nu da okumak şart oldu.
