İki boşluk arasındaki bir kıvılcım: yaşam. Hoş bir imge. İkinci boşlukla bu kadar meşgul olup da birinciyi hiç düşünmemiz de tuhaf değil mi?
Raymalı-aga kendi zamanında çok tanınmış bir cırav (yırcı), bir ozan idi. Daha küçük yaşta ün kazanmıştı. Tanrı vergisi bir yetenek ve kişiliğinin üç güzel özelliği sayesinde bozkırın en ünlü yırcısı, âşık ozanı olmuştu: Güftesini kendi yazar, bestesini kendi yapar ve güzel sesiyle bunları hem çalar, hem söylerdi. Dinleyenler ona hayran
ötüken yayınevi
Zaman zaman hiç yoktan büyülü bir kıvılcım parlar ve onu yaşama taşıyabilecek birinin bilincine iner (evet, iner).
Öyle bir aşktı ki bu, can evimden vuruldum sandım
Ateşiyle son hücreme dek kavruldum yandım
Ama külüm bile yeniden tutuşmak istedi bu ateşte
Budur onda yanıp sönen binlerce kıvılcım...
