Zarifoğlu 'nun ilk başladığım kitabıydı ve anlamakta zorlandığım için uzun bir süre ara verdim ve sonunda bitire bildim... :)))
Geç olsun da güç olmasın...
Kitaptan hoşuma giden bir kaç sözü paylaşıp bitirmek istiyorum, çünkü kitabı okumadan anlamanız /hatta okusanızda anlamanız zor olacaktır...
●Bu hayatta bizi en iyi anlayan annemiz olacağını şu sözüyle belirtiyor;
"Ben isterim ki çocuk kalbimi anlayan annem olmayınca ben de olmayayım. "
(kıymet bilelim o yüzden)
●Gönlün her yükü yalnız kaldıramayacağını şu sözü ile ;
"Bu duyguları yapayalnız taşımak çocuk kalbime ağır geldi."
●Dünya'nın hüzün yeri olduğunu şu cümle ile ;
"Çok çok memnunum. Derken on dakika sonra o hüzün gelemeye başaldı."
• Bu sözü de eklemek istiyorum
"Mutlu değilim geceler uzun bitmiyor gündüzler ağır bahar bir türlü gelmiyor."
~ Son ~
"Burası benim için bir gün, içimdeki bütün ölüleri gömüp gideceğim bir mezarlık(...) "
01.02.2024
Yeni başlayanlar için tavsiyem kitap başlarda zor ilerliyor ama sabredip devam ederseniz sonuna doğru daha iyi anlayacağınızı düşünüyorum. (nacizane)