KARANLIK YASAĞI'NDAN
"NASIL DA ölmektesin bende:
yıpranmış son bir
nefes yumağında bile,
bir kıymık
yaşam gibi
saplısın."
Sayfa 125 - Kavram Yayınları:73, Kavram Yeryüzü Şairleri 16,
Birinci Basım: Ekim 1995 (LICHTZWANG, 1970)
Kim bir şairi kırsa
Şair gider uzun bir dizeyi kırar mesela
Bilirim kim dokunsa şiire
Eline bir kıymık saplanacak.
Bilirim kırılmış dizeleri tamir etmez zaman
Yorgunum oysa
Durmadan kendime bir tunç uyak aramaktan.
Sayfa 40Kitabı okudu
O'nunla bir daha çay içebilmek için , severek ölürdüm..
Saplandı yine kıymık gibi yüreğime , acısı hiç bitmiyor.. Ölünce biter diyorlar da pek de inanmıyorum.. Hiç bir azap sonsuza kadar sürmezmiş.. Ölünce geçecek acısı , oynayıp bir kenara attığın kalbim..
Yok kıymık :)
Yaşamını yerine, yerliyerine, tamı tamına oturtamıyacaksın bir türlü -
hep biraz çarpık, biraz kaykık kalacak.
Çarpık yaşacaksın ‐ ve,
kaykık ...
Kim bir şairi kırsa
Şair gider uzun bir dizeyi kırar mesela
Bilirim kim dokunsa şiire
Eline bir kıymık saplanacak.
Bilirim kırılmış dizeleri tamir etmez zaman
Yorgunum oysa
Durmadan kendime bir tunç uyak aramaktan.
Didem Madak
çünkü ben talaştım. toz ve kıymık. dünyayı benimle örtseler, geriye tek bir iz kalmazdı...
Sayfa 70Kitabı okudu
Bana kalırsa, insanın etini değil, ruhunu kıymık kıymık ederler. Bu daha çok acı verir insana. O pis elleriyle, insanın ruhunu tuttukları vakit, acısı daha çok olur bunun...
Sayfa 78
Kış ölümlerinde hep karanlık hikâyeler gizlidir.
Yüzüme alaycı bir bakış attı arkadaşım, "Uzun evlilikleri sürdürmenin tek yolu bir gözünü yummaktır derdi annem; keşke sen de öyle yapsaydın," dedi.
Tetikte bekler ve geceyi kendiliğinden kurar.
Soluğunun buğusuyla yüreğimin buzu çözüldü. Kalbin işlediği suça gülüp geçti.
Gecemizi gümüş bir ay sarmıştı, öyle sanıyorduk.
Sevgilim şafak vakti bir gölge gibi karanlığa karışır, derin ayak izleri bırakırdı bende.
Adam, kadına kapıyı açmıyordu, açmazdı, açmasındı.