Zaten her şey geçip gider.
Sayfa 60Kitabı okudu
Çocukluğumda ve gençliğimde tanıdığıma kocaman dünyaya gitti. Yok oldu. Salgından önceki günleri yaşamış, artık yitip gitmiş o eski günlerin haritalarını görmüş olan son adam benim.
Sayfa 57Kitabı okudu
On bin yıllık kültür ve uygarlık, göz açıp kapayıncaya kadar yok oldu, 'köpükler gibi uçup gitti. '
Sayfa 30Kitabı okudu
Bir insanın yüzü kızıla dönmüşse, ölüm ona damgasını vurmuş demekti. Hastalıktan kurtulduğu bilinen bir vaka yoktu.
Sayfa 28Kitabı okudu
Hastalığın ilk belirtisi ortaya çıkması ile kızın ölümü arasında sadece 15 dakika geçmişti. İşte Kızıl ölüm bu kadar hızlıydı.
Sayfa 27Kitabı okudu
İnsanın kalbi hızlı atmaya, ateş yükselmeye başlardı. Sonra da kontrol edilemeyen yangınlar gibi insanın yüzünü ve vücudunu Kızıl bir renk sarardı.
Sayfa 24Kitabı okudu
O zamanlar binlerce kilometre uzaktan bile birbirimize havadan haberleşip konuşabilirdik. New York 'ta tuhaf bir salgın hastalıgının patlak verdiği haberi geldi.
Sayfa 23Kitabı okudu
Veba,kızıl vebaydı. İnsanların yüzü bir saat içinde tamamen kızıla dönüyordu. Neyin ne olduğunu ben bilmiyor muyum? Yeteri kadar görmedim olanları? Diyorum ki veba, Kızıl vebaydı. Neden mi? Kızıldı da ondan. Başka kelimeyle anlatılmaz o renk.
Sayfa 11Kitabı okudu
Duygusallığa yer yoktu böyle bir zamanda
İnsanın bu dünyadaki bütün çalışması köpükten öte bir şey değil.
Sonsuz adalet hakkındaki onca metafor dolu görüşümüze rağmen evrende hiçbir zaman adalet olmadı.
Geçici düzenler köpükler gibi uçar gider.
İnsan eskiden beri metafizik bir kavram olarak mutlak adalete inanır ama anlaşılan o ki evrende adalet diye bir şey yoktur.
Ne fark ederdi ki zaten? Herkes ölüyordu nasıl olsa; iyisi de kötüsü de, güçlüsü de zayıfı da, hayata dört elle sarılanı da yaşamı aşağılayanı da...
“İnsan eskiden beri metafizik bir kavram olarak mutlak adalete inanır ama anlaşılan o ki evrende adalet diye bir şey yoktur.”